s.samadi

پاسخ های ارسال شده در انجمن

در حال نمایش 15 نوشته (از کل 515)
  • نویسنده
    نوشته‌ها
  • در پاسخ به: از خواص کشمش #98119
    s.samadi
    مشارکت کننده

    چرا خواص کشمش از انگور بیشتره؟چون در معرض آفتاب خشک می شه؟

    در پاسخ به: شتر مرغ و گوشت آن #98118
    s.samadi
    مشارکت کننده

    خیلی هم لذیذه!!!!!!!!!

    در پاسخ به: چرا روغن ماهی برای بیماران دیابتی مفید است؟ #98071
    s.samadi
    مشارکت کننده

    البته که مصرف تازه و منابع طبیعی خیلی بهتره

    s.samadi
    مشارکت کننده

    داروی الندرونات با نام تجاری fosamax یا نوع هندی osteofos اولین دارو از خانواده بی فسفونات ها هستش. ای دارو با مکانیسم خالصی سلول های اوستئوکلاست موجود در بافت استخوان رو که مستول تجزیه بافت استخوان هستند مهار می کته در نتیجه تعادل بین استئو کلاستها که مسئول تجزیه استخوان هستند با استئوبلاستها که مسئول تشکیل استخوان هستند به نفع استئوبلاستها افزایش پیدا می کنه. در نتیجه تراکم استخوان افزایش پیدا میکنه
    هر داروئی دارای یک سری عوارض هستش و پزشک هنگام تجویز یک دارو حتما به این مسئله توجه میکنه که ایا مصرف این دارو در درمان بیماری انقدر مفید هست که از عوارض ان چشم پوشی کنه یا نه.
    در بیمارانی مثل مادر بزرگ شما که سن بالایی هم دارند مصرف الندرونات به مدت طولانی چون تراکم استخوان انها رو در حد مطلوب نگه میداره و از شکستگی استخوان جلوگیری میکنه بنابر این مصرف طولانی مدت اون توصیه می شه چون شکستگی استخوان در این سن به سختی ترمیم می شه و بهتر از شکستگی جلوگیری بشه
    الندرونات قرص های 10-35-70 میلی گرم داره که قرص های 10 روزاته قرص های 35 هر 4 روز و قرص های 70 هر هفته مصرف می شه.
    در مورد مصرف این قرص باید دقت بشه که حتما قرص 1.5 تا 2 ساعت قبل از صبحانه همراه یک لیوان اب مصرف بشه و بیمار تا یک ساعت هم دراز نکشه. از مصرف شیر قهوه ابمیوه و دیگر نوشیدنی ها به غیر از اب با این دارو باید پرهیز بشه چون جذب این دارو مختل می شه.
    امروزه توصیه میشه که بیماران قرص های 70 رو مصرف کنند چون رعایت این نکات راحت تر می شه.
    از این خانواده داروهای جدیدی هم داریم که تزریقی هم هستند که اگه بیمار به این دارو جواب نداد می شه از ائنهااستفاده کرد متل داروی پامیدرونات یا اردیا که بصورت ویال تزریقی هستش.

    در پاسخ به: ۵ ماده غذایی برای سلامت #97980
    s.samadi
    مشارکت کننده

    ممنون جالب بود هوشمند عزیز

    در پاسخ به: استرس اکسیداتیو به چه معناست؟ #97940
    s.samadi
    مشارکت کننده

    با خوردن میوه ها و به خصوص مرکبات تو این فصل می تونیم از این حالت جلوگیری کنیم درسته؟

    در پاسخ به: لوبياپلو با ديابت، باقالي‌پلو با ديابت #97917
    s.samadi
    مشارکت کننده

    جالب و کاربردی بود ممنون

    در پاسخ به: اگر آسم داريد، ميوه خشک نخوريد #97878
    s.samadi
    مشارکت کننده

    مطلبتون بسیار جالب بود ممنون از تذکر جالبتون

    در پاسخ به: بدترین غذاها برای دور شکم شما #97862
    s.samadi
    مشارکت کننده

    به نظرمی رسد همین طور باشه ولی خوب من نظر قطعی ندارم چون تحقیق فقط روی همین چند ماده بود ولی احتمالا چون این موتد هم از قندهی ساده و چربی تشکیل شده اند باید مشمول این حالت باشند.

    در پاسخ به: فیبر محلول وکاهش چربی #97834
    s.samadi
    مشارکت کننده

    فیبر ها به دودسته نقسیم می شوند یکسری محلول در آب و دیگری غیر محلول در آب .دسته ای که محلول در آب هستند مثل پکتین که در میوه ها و سبزی ها وجود دارد.

    در پاسخ به: انسولين درماني در بيماران ديابتي #97622
    s.samadi
    مشارکت کننده

    در بيماران ديابتي نوع 2 كه رژيم غذايي، كاهش وزن و ورزش، در كنترل قند خون مؤثر نباشد مصرف داروهاي كاهنده قند خون، الزامي مي شود. انواع داروهاي كاهنده قندخون در زيرآورده شده است:
    – سولفونيل اوره ها:
    انواع اين دسته داروها عبارتنداز:
    Glipizide (Glucotrol) , Glimepiride (Amaryl) , Glyburide (Glynase) Glipizide (Glucortol XL
    اين داروها، با تحريك سلولهاي پانكراس، باعث ترشح انسولين بيشتر مي شوند.
    عوارض اين داروها عبارتند از هايپوگلايسمي (بيشتر با گليبورايد) وافزايش وزن.
    – Meglitinides:
    از اين گروه ، Repaglinide (Prandin را داريم كه با مكانيزم شبيه به سولفونيل اوره‌ها، باعث تحريك ترشح انسولين در موقع بعد از صرف غذا مي شود.
    عوارض اين دارو عبارتنداز هاپيوگلايسمي و افزايش وزن.
    مزيت این دارو اين است كه با خوردن آن بلافاصله قبل از غذا، سريعاً اثر هايپوگلايسميك اعمال مي كند و قند خون بعد از صرف غذا را پايين مي آورد و احتمال بروز هايپوگلايسمي در هنگام شب يا با حذف يك وعده غذايي با آن كمتر است.
    بي گوانيدها:
    از اين گروه مت فورمين (گلوكوفاژ) را داريم كه بيشتر با تأثير روي كبد از توليد گلوكز كبدي مي كاهد (كاهش گلوكونئوژنز) و نيز برداشت گلوكز توسط ماهيچه ها را افزايش مي‌دهد، اماتأثيري روي ترشح انسولين ندارد و باعث بروز هايپوگلايسمي نمي شود. اين دارو تا حدودي باعث كاهش وزن مي شود و سطح چربي خون را نيز بهبود مي بخشد و براي بيماراني كه اضافه وزن دارند، انتخاب مناسبي است.
    از عوارض مت فورمين عبارتست از تهوع، اسهال، بي اشتهايي و نفخ و عارضه نادر آن لاكتيك اسيدوز شديد است كه مي تواند مرگبار باشد كه معمولاً در بيماران كبدي، كليوي و الكلي رخ مي دهد. موارد منع مصرف مت فورمين عبارتند از: نارسايي كليه، بيماري كبدي، دهيدراسيون، اسيدوز متابوليك حاد يا مزمن (از جمله كتو اسيدوز ديابتي) و نيز حساسيت به اين دارو. مطالعات نشان داده است كه مت فورمين قند خون را تقريباً mg/dl 70-60 و HbA1C را %2 –5/1 كاهش مي دهد و احتمالاً بخاطر كاهش سطح انسولين از طريق كاهش مقاومت به انسولين، باعث كاهش اترواسكروز مي شود.

    ممانعت كننده هاي آلفاگلوكوزيد از:
    از اين گروه، آكاربوز (Precose) و Miglitol (Glyset را داريم كه در روده كوچك از آنزيم هايي كه مسئول هضم كربوهيدرات‌ها هستند ممانعت مي كنند و بنابراين جذب كربوهيدرات ها را به تأخير مي اندازند و قند خون بعد از غذا را پائين مي‌آوردند و به همين دليل بايد همراه با هر وعده غذايي مصرف شوند. اين داروها باعث هايپوگلايسمي يا اضافه وزن نمي شوند اما اغلب عوارضي چون نفخ، اسهال و درد شكم دارند كه با افزودن تدريجي دوز دارو، برطرف مي شود. تجويز اين دارو براي افرادي كه ديابت خفيف دارند يا آنهايي كه داروهاي ديگر كاهنده قند خون مصرف مي كنند، مناسب تر به نظر مي رسد.
    Thiazolidinediones:
    داروهاي اين دسته عبارتند از: Troglitazone (Rezulin)، Rosiglitazone (Avandia) Pioglitazone (Actos
    Rezulin در سال 2000 از بازار آمريكا جمع آوري شد زيرا در بعضي بيماران باعث آسيب كبدي شده بود. اين دسته داروها حساسيت به انسولين و برداشت گلوكز در ماهيچه را افزايش مي دهند و توليد اندوژن گلوكز را نيز مي كاهندو بدين ترتيب غلظت گلوكز پلاسما را كاهش مي دهند. از عوارض اين داروها اضافه وزن زياد و ادم است. موارد منع مصرف آن در بيماران كبدي و قلبي است.
    انتخاب دارو:
    براي انتخاب نوع دارو، بيماران را به گروه چاق و لاغر تقسيم مي كنيم. انتخاب بر اين اساس است كه بيشتر بيماران لاغر مبتلا به ديابت نوع 2، دچار كمبود ترشح انسولين هستند و نه مقاومت به انسولين و بنابراين در اين گروه، داروهاي سولفونيل اوره توصيه ميشود. اگر با اين گروه داروها قند خون كنترل نشود، مت فورمين يا ممانعت كننده‌هاي آلفاگلوكوزيداز داده مي شود.
    در بيماران چاق مت فورمين معمولاً اولين انتخاب است، زيرا نه تنها باعث كاهش وزن مي‌شود، بلكه خطر هايپوگلايسمي را هم ندارد.

    در پاسخ به: مصرف قند؟ #97621
    s.samadi
    مشارکت کننده

    این مطلب هنوز تایید نشده و قابل بحث تو متن هم به اون اشاره شده که جدیدا این موضوع مطرح شده و هنوز برای هیچ کدام از نظریه های قبلی و جدید دلایل علمی کافی وجود نداره ولی اگه من دیابتی بودم جانب احتیاط رو حفظ می کردم.

    در پاسخ به: تاثیر تغذیه بر سطح سرمی zn در طول بارداری #97620
    s.samadi
    مشارکت کننده

    غذا شناس عزیز یه نکته وجود داره و اون اینه که یکسری موادی مثل آهن تو دوران بارداری حتی اگه غذاتون خوبم باشه فایده نداره و حتما باید مکمل بخورید چون حجم خون زیاد می شه ولی روی از جمله موادی که اگه فقط در حد توصیه های سازمان غذا و دارو مصرف بشه نیازی به مکمل یاریش نخواهد بود با تشکر از نکته ای که مطرح کردید.

    در پاسخ به: چای بخور تا کمر باریک بشی #97602
    s.samadi
    مشارکت کننده

    فرزانه عزیز از یادآوریتون متشکر جالب بود

    در پاسخ به: ویتامین ها و مرگ میر در اثر بیماری قلبی #97419
    s.samadi
    مشارکت کننده

    خواهش می کنم نوش جان

در حال نمایش 15 نوشته (از کل 515)