به کودک از زمان تولد تا ۱۲ ماهگی نوزاد گفته میشود. در این دوران کودک سریع رشد میکند و بنابر این به میزان زیادی کالری نیاز دارد که این کالری را از چربی ها ,کربوهیدرات و پروتئین تامین می کند.
لازم نیست پدر و مادر دقیقا میزان مواد غذایی را که به کودک خود میدهند اندازه گیری کنند، بلکه همین اندازه که از تمام گروههای غذایی به کودک خود داده و کودک رشد مناسبی داشته باشد کافی میباشد.
میزان کربوهیدرات و چربی مورد نیاز کودک از بالغین بیشتر است.
اغلب اولین غذای کودک برنج است که با شیر مادر و یا شیر خشک ویا گاها آب جوش به صورت کرم مانند در آورده شده و به صورت نیمه گرم به کودک داده میشود. پوره سبزیجات میتواند بعد از یک تا دو هفته شروع شود. پوره میوه مثل سیب و گلابی و موز در مرحله بعدی میتواند به رژیم غذایی نوزاد اضافه گردد.پوره ها باید کاملا نرم و هر بار به میزان کم و با نوک قاشق پلاستیکی نرم داده شود. نکته اساسی در دوران نوزادی عدم استفاده از انواع بادام می باشد، چراکه می تواند برای نوزاد در این سنین آلرژی و عدم رشد را باعث گردد. پس توصیه به عدم استفاده از بادام در رژیم غذایی نوزادان می باشد.
بعد از مدتی که کودک برای چند هفته غذای جامد را استفاده کرد میتوان از رژیم غذایی متنوعتر استفاده کرد. از ۶-۹ ماهگی میتوان از تخم مرغ، لبنیات و مرغ و انتخابهای متنوعتری از سبزیجات استفاده کرد. از این زمان به بعد پوره های غذایی میتواند اندکی غلیظ تر باشد.
بین ۹ تا ۱۲ ماهگی کودک از غذاهای طعم دارتر و غذاهایی که خود میتواند در دست گرفته و بخورد بیشتر لذت میبرد. مثل هویج پخته و موز.
از یکسالگی به بعد کودک بتدریج میتواند از سفره غذایی خانواده استفاده کند. البته آشنا نمودن کودک به سبد غذایی خانواده نیاز به صبر داشته و بتدریج رخ دهد تا کودک دچار عوارض و یا ظهور آلرژی مواد غذایی نگردد.
