ارسال شده توسط دکتر حمیدرضا فرشچی

شیوع دیابت به ویژه دیابت نوع دوم که بیشتر با شیوه زندگی ما در ارتباط می باشد، در طی دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است. باورهای نادرست بسیاری در مورد دیابت وجود دارد که سبب می شود کنترل این بیماری مزمن در بعضی از مبتلایان با مشکل مواجه شود. جالب آن که بعضی از بیماران بین بیماری قند و دیابت تفاوت قائل هستند و به نوعی از کلمه دیابت فرار می کنند و تصورشان آن است که فقط مقداری قندشان بالاتر از میزان طبیعی است…

بیشتر خانمها که در سنین میانسالی دچار افزایش وزن و چاقی هستند و به کلینیک های کنترل وزن مراجعه می نمایند، شروع چاقی خود را از زمانی می دانند که در طول حاملگی دچار افزایش وزن شدند ولی پس از آن هیچ وقت به وزن اولیه خود بر نگشتند. فراوان هستند مادرانی که حاملگی خود را با وزن طبیعی شروع می کنند و در انتهای دوران حاملگی با افزایش وزنی بیش از ۲۰ تا ۳۰ کیلوگرم روبرو می شوند. مشکل وقتی حادتر می گردد که این افزایش وزن پس از تولد نوزاد نه تنها کاهش نیافته بلکه بعضی از خانمها به بهانه شیر دادن به نوزاد به ناپرهیزی های خود ادامه داده و حتی افزایش وزن بیشتری را تجربه می نمایند.

همه می‌دانیم که شیوه‌های زندگی امروزی ما زمینه افزایش بروز چاقی را در کودکان فراهم آورده است. وقتی صحبت از این شیوه زندگی می‌شود معمولا استفاده فراوان از فست‌فودها و نیز عدم تحرک کودکان و گذراندن وقت زیادی از اوقات فراغت کودکان در برابر تلویزیون به ذهن خطور می‌کند. اگرچه تاثیر این موضوعات در بروز چاقی برای همه ما ثابت شده، ولی مولفه‌های دیگری از زندگی امروزی نیز باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد.

همان طور که در مقاله قبل بیان گردید هر یک از مواد غذایی اصلی اعم از چربی، کربوهیدرات یا پروتئین اگر بیش از حد خورده شوند، یک تعادل انرژی مثبت ایجاد می کنند و می توانند شما را چاق کنند. اما از آنجا که میزان انرژی موجود در هر گرم چربی از سایر درشت مغذی ها یعنی کربوهیدرات ها و پروتئین ها به مراتب بیشتراست، لذا افزایش حجم چربی دریافتی، راحت تر از سایر درشت مغذی ها به افزایش وزن کمک می نماید. علاوه بر این، اثر چاق کنندگی چربی فقط به دلیل انرژی موجود در هر واحد وزنی چربی نمی باشد…

همان طور که می دانیم عدم تعادل بین انرژی دریافتی موجود در غذاها و انرژی ای که صرف سوخت و ساز بدن می شود، باعث عدم تعادل انرژی و در نهایت بروز چاقی و افزایش وزن می گردد. یکی از مباحث اصولی در رژیم های کاهش وزن آن است که آیا برای کاهش وزن باید حتما از رژیم غذایی کم چرب استفاده کرد؟ و یا آن چه مهم است انرژی دریافتی است که شما می توانید بدون زحمت و محدود نمودن خود به غذاهای آب پز نیز، وزن اضافی را کاهش دهید؟

شاید شما هم از آن دسته از افرادی هستید که رژیمهای لاغری فراوانی را امتحان نموده اید و “دیگر از رژیم گرفتن خسته شده اید”. در این مقاله به چند علت رایج برای این ناامیدی و نیز راهکارهایی برای برون رفت از این معضل می پردازیم.

با توجه به شیوع روز افزون چاقی در کودکان، کم نیستند والدینی که به‌دنبال راهی برای کنترل وزن فرزندشان از طریق کنترل غذای دریافتی و نیز افزایش فعالیت بدنی آنان می‌شوند. ولی واقعیت آن است که مساله کنترل انرژی دریافتی یا افزایش تحرک بدنی و محدود نمودن تماشای تلویزیون برای خیلی از کودکان به عنوان یک اولویت مطرح نیست. نتیجه این موضوع کنترل وسواس گونه غذای کودکان توسط والدین از یک سو و عدم موفقیت در کنترل وزن فرزندان از سوی دیگر است.

همانطور که در مطلب “وسوسه های شدید غذایی” بیان شد، اشتیاق به مواد غذایی در افراد مختلف و بسته به نوع غذاها متفاوت است. پاسخ افراد به این وسوسه ها نیز متفاوت است. بعضی از افراد علی رغم دوست داشتن یک شکلات یا شیرینی، می توانند میزان مصرف آن را کنترل کنند، در حالی که گروه دیگر در برابر این وسوسه ها، هیچ مقاومتی نمی کنند.

برای اینکه خودتان و تمایلات غذایی تان را بهتر بشناسید و بدانید که آیا از افرادی هستید که می توانند خوراکی مورد تمایلشان را مصرف کنند، یا از گروه دوم یعنی افرادی هستید که می بایست مصرف خوراکی مورد تمایل خود را ترک نمایند، به پرسش های ذیل پاسخ دهید:

تقریبا برای همه شما مواقعی پیش آمده است که به نوعی، هوس غذایی شدیدی را در خود تجربه کرده باشید. این اشتیاق بیش از حد، در خانم ها به ویژه قبل از شروع دوره قاعدگی به مراتب بیشتر است. تحقیقات نشان داده اند که خوراکی مورد علاقه در این مواقع، شیرینی، شکلات و مواد غذایی شیرین و چرب است .