آیا کمبود آهن موجب ریزش مو می شود؟

نتایج بسیاری از مطالعات نشان دهنده ارتباط بین کمبود آهن و کاهش فریتین خون با ریزش مو است. به نظر می رسد زمانی که بدن با کمبود آهن مواجه می شود فریتین ذخیره شده در فولیکول های مو را در سایر نقاط بدن مورد استفاده قرار می دهد. کاهش فریتین در فولیکول های مو سبب ضعیف شدن موها و در نهایت ریزش مو می شود.
آهن یک ماده مغذی ضروری است. بدین معنا که بدن نمی تواند آن را تولید کند و باید نیاز خود را از طریق رژیم غذایی تامین کند. در افرادی که به میزان کافی غذاهای غنی از آهن مصرف نمی کنند احتمال کاهش فریتین بیشتر است. رژیم غذایی تنها یکی از علل کاهش آهن بدن است. سایر علل عبارتند از:
۱. خونریزی شدید در دوران عادت ماهیانه
۲. خونریزی در قسمت های مختلف بدن
۳. بارداری
۴. کم کاری تیروئید
۵. بیماری سلیاک یا عدم تحمل گلوتن

به افرادی که به کمبود فریتین مبتلا هستند اصلاح رژیم غذایی و دریافت مکمل آهن توصیه می شود. اگر علت ریزش مو کاهش آهن بدن و کاهش فریتین باشد افزایش دریافت آهن سبب پر شدن ذخایر فریتین در فولیکول های مو و بهبود سلامت موها می شود.
اگر آهن و فریتین خون تان در محدوده طبیعی قرار داشته باشد با مصرف مکمل آهن رشد موهای شما بیشتر نمی شود. نه تنها کمبود آهن موجب بروز مشکلات متعدد می شود، بلکه دریافت بیش از حد آن نیز خطرناک بوده و سبب بروز مسمومیت و حتی آسیب اندام ها و بافت ها می شود.

فریتین و تغییرات مو:

در افراد مبتلا به کمبود فریتین علاوه بر ریزش مو تغییرات دیگری هم در موها رخ می دهد. موهای این افراد ممکن است نازک و شکننده باشد و با سرعت کمتری رشد کند.
اگر کاهش فریتین علت ریزش مو باشد افزایش آهن بدن به درمان آن کمک می کند. با این حال، از آنجاکه موها به آرامی رشد می کنند برای رویش موهای جدید به زمان نیاز است. به همین علت داشتن صبر بسیار مهم است. برخی از افراد برای آن که بهبود قابل توجهی را در وضعیت سلامت موهای خود مشاهده کنند باید ماه ها صبر کنند.
اگر میزان آهن بدن فردی که به ریزش مو مبتلا شده است کافی باشد افزایش دریافت آهن بعید است که سبب بهبود رشد موها شود. اگر بعد از افزایش دریافت آهن علائم برطرف نشود باید سایر علل ابتلا به ریزش مو بررسی شود.
در این شرایط به کمک آزمایشات بیشتر وضعیت شخص از نظر ابتلا به کم کاری تیروئید و عدم تعادل هورمونی مورد ارزیابی قرار می گیرد. اگر پزشک شک داشته باشد که ممکن است عدم تحمل گلوتن و یا بیماری سلیاک سبب کمبود آهن و بروز این علائم شده باشد ممکن است آزمایشات دیگری را توصیه کند.

کمبود آهن، کمبود فریتین و رژیم غذایی:

یکی از توصیه هایی که به افراد با سطح پایین آهن و فریتین ارائه می شود اصلاح رژیم غذایی و افزایش مصرف منابع غذایی حاوی آهن است. انواع گوشت و حبوبات از منابع خوب آهن به شمار می روند. دریافت غذاهای حاوی ویتامین C (مانند مرکبات و سبزیجات) جذب آهن موجود در غذاهای گیاهی را افزایش می دهد.

خطرات دریافت بیش از حد آهن:

دریافت بیش از حد آهن، به خصوص به شکل مکمل، می تواند مشکل ساز باشد. عوارض دریافت زیاد آهن عبارتند از:
۱. درد شکم
۲. افزایش سرعت ضربان قلب
۳. افت فشارخون
۴. استفراغ
۵. مدفوع تیره رنگ

آهن دارای خاصیت اکسیدانی است. به عبارت دیگر، می تواند با سایر مولکول های موجود در بدن واکنش دهد. افزایش غیرطبیعی آهن بدن به کبد و سایر اندام ها آسیب جدی وارد می کند. به مرور این امر سبب نارسایی اندام و حتی مرگ می شود. اگر شخصی تصور می کند که به کمبود آهن مبتلا است باید از طریق آزمایش خون این مسئله اثبات شود.