اختلال غذا خوردن زمانی رخ می‌دهد که غذا خوردن فرد از حالت طبیعی خارج شود. در این حالت فرد از خوردن غذای کافی اجتناب می‌کند و یا بیش از حد غذا می‌خورد و یا به رفتارهای جبرانی مانند استفراغ کردن روی می‌آورد. اختلال غذا خوردن اغلب بی‌ضرر به نظر می‌رسد. زیرا بسیار شایع است. اما این اختلال ممکن است اثرات منفی گسترده‌ای بر سلامت عمومی داشته باشد.
در مطالعه‌ای ۴۹۰۰ زن و مرد فنلاندی مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌هایی در مورد رفتارهای غذا خوردن، وزن، سلامتی و وضعیت روانی در سن ۲۴ سالگی و سپس ۱۰ سال بعد و در سن ۳۴ سالگی پاسخ دادند.
نتایج نشان داد اختلال غذا خوردن در سن ۲۴ سالگی با کاهش سلامت روانی در میان زنان و مردان و نیز کاهش وضعیت سلامتی در میان مردان در سن ۳۴ سالگی مرتبط است. این نتایج نشان می‌دهد که اختلال غذا خوردن برای سلامتی جسمی و روانی بزرگسالان جوان در کوتاه مدت و دراز مدت مضر است.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که کاهش سلامتی جسمی و روانی با افزایش خطر بیماری و مرگ مرتبط است. بنابراین به منظور مقابله با این اثرات منفی طولانی مدت باید اختلال غذا خوردن سریع تشخیص داده شده و درمان برای آن آغاز شود.
به گفته محققان اگرچه اختلال غذا خوردن شایع است، اما بی‌ضرر نیست. اختلال غذا خوردن باید در زنان و مردان جدی گرفته شود.
منبع:
Ulla Kärkkäinen et al. European Eating Disorders Review 2017.
