میزان طبیعی کلسیم در خون افراد بالغ ۸/۸ تا ۱۰/۴ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) است. اگر میزان این ماده معدنی در خون به کمتر از mg/dL 8/8 برسد نشان دهنده کمبود است. در سال ۲۰۱۳ محققان اعلام نمودند که کمبود کلسیم در افرادی که به بیماری‌های مزمن مبتلا هستند شایع است. گزارش سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که ۳/۵ میلیارد نفر در سراسر جهان در معرض خطر کمبود کلسیم قرار دارند. بررسی‌ها نشان می‌دهد بسیاری از زنان به کمبود این ماده مغذی مبتلا هستند، اما ممکن است از این امر آگاه نباشند.
عوارض کمبود کلسیم:
کمبود کلسیم یا هیپوکلسمی با بروز عوارضی همراه است که عبارتند از:
• تشنج
• مشکلات دندانی
• افسردگی
• بیماری‌های مختلف پوستی
• درد مزمن عضلات و مفاصل
• شکستگی استخوان
پیشگیری و درمان:
ایمن‌ترین و آسان‌ترین روش برای کنترل و پیشگیری از کمبود کلسیم دریافت کافی این ریزمغذی از طریق رژیم غذایی است. برخی از مواد غذایی غنی از کلسیم عبارتند از:
• محصولات لبنی، شامل شیر، پنیر و ماست
• لوبیاها
• انجیر
• بروکلی
• توفو
• شیرسویا
• اسفناج
• غلات صبحانه غنی شده با کلسیم
• مغزها و دانه‌ها، شامل بادام و دانه کنجد
کلسیم موجود در محصولات لبنی نسبت به کلسیم موجود در مواد غذایی گیاهی در روده به میزان بیشتری جذب شده و در پیشگیری از کمبود این ریزمغذی موثرتر است. میزان نیاز به کلسیم در طی روز برای افراد ۱۹ تا ۵۰ ساله ۱۰۰۰ میلی‌گرم است. درحالیکه کودکان، نوجوانان و افراد سالمند باید کلسیم بیشتری دریافت کنند.
علیرغم نقش مفید کلسیم در حفظ سلامتی توصیه می‌شود بدون مشورت با متخصص تغذیه و یا پزشک خودسرانه اقدام به مصرف مکمل نکنید. دریافت بیش از حد کلسیم با افزایش خطر بیماری‌های قلبی – عروقی، سنگ‌های کلیوی و سایر عوارض مرتبط است.
اگر کمبود شدید باشد و یا هنگامی که مکمل خوراکی و یا اصلاح رژیم غذایی قادر به رفع هیپوکلسمی نباشند ممکن است پزشک کلسیم تزریقی را تجویز نماید. در اغلب افراد کمبود کلسیم به کمک دریافت مکمل خوراکی و یا تزریق کلسیم در طی چند هفته بهبود می‌یابد.
