ویتامین D به کمک نور خورشید در پوست ساخته می‌شود. همچنین این ویتامین در برخی مواد غذایی مانند ماهی، زرده تخم‌مرغ، لبنیات غنی شده و مکمل‌های غذایی یافت می‌شود.
مطالعات گذشته نشان داده‌اند که در بیماران مبتلا به بیماری‌های نورودژنراتیو (تخریب کننده عصب) میزان ویتامین D خون در مقایسه با افراد سالم کمتر است. بنابراین، این فرضیه ایجاد شده که افزایش میزان این ویتامین (به کمک نور خورشید و یا دریافت مکمل) می‌تواند سودمند باشد. اعتقاد عمومی بر این است که مصرف مکمل ویتامین D می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری‌ها و یا روند پیشرفت آن‌ها را کاهش دهد.
نتایج یک مطالعه جدید که در مجلهNutritional Neuroscience منتشر شده نشان می‌دهد که ویتامین D از ابتلا به بیماری‌های نورودژنراتیو مانند مولتیپل اسکلروز یا ام اس (MS)، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و سایر بیماری‌های مغزی جلوگیری نمی‌کند. به عبارت دیگر، اگرچه ویتامین D برای حفظ سلامتی بدن ضروری است، اما یک درمان معجزه‌آسا برای اختلالات مرتبط با مغز به شمار نمی‌رود.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که مواجهه با اشعه ماورای بنفش (UV) خورشید در برابر برخی اختلالات عصبی مانند MS نقش حفاظتی دارد. به گفته محققان احتمالاً اشعه UV از طریق مسیری که به ویتامین D مرتبط نیست، این اثر مفید را اعمال می‌کند. البته لازم است در این مورد مطالعات بیشتری انجام شود.
منبع:
Krystal Iacopetta et al. Nutritional Neuroscience 2018.
