محققان درصدد برآمدند به این سوال پاسخ گویند که چه ارتباطی بین مصرف برخی محصولات لبنی با ترکیب بدن و کاهش خطر دیابت نوع ۲ و اختلالات کاردیومتابولیک وجود دارد.
در این مطالعه بیش از ۱۲ هزار نفر در محدوده سنی ۳۰ تا ۶۵ سال شرکت کردند. میزان دریافت محصولات لبنی مختلف در طی روز با استفاده از پرسشنامه ارزیابی شد و ترکیب بدن نیز اندازه‌گیری شد. نسبت بافت چربی احشایی به بافت چربی زیرپوستی (VAT/SCAT) که توزیع چربی بدن را نشان می‌دهد، توده چربی و توده بدون چربی (شامل ماهیچه‌ها و استخوان) مشخص شدند. چربی احشایی که در اطراف اندام‌های بدن در ناحیه شکم قرار دارد با افزایش شیوع بیماری‌های کاردیومتابولیک مرتبط است.
بر اساس نتایج به دست آمده مصرف بالاتر محصولات لبنی کم چرب با کاهش نسبتVAT/SCAT مرتبط بود. مصرف بالاتر شیر و لبنیات کم چرب در کسانی دیده شد که توزیع چربی بدن آنها سالم‌تر بود و توده بدون چربی بیشتری داشتند. این خصوصیات با کاهش خطر بیماری‌های متابولیکی مانند دیابت نوع ۲ مرتبط هستند. همچنین مصرف یک لیوان شیر کم چرب در روز با افزایش قابل توجه توده بدون چربی بدن مرتبط بود. این یافته می‌تواند نتیجه اثر شیر بر توده استخوانی، توده ماهیچه‌ای یا هر دو باشد.
به طور کلی یافته‌های مطالعه فوق نشان‌دهنده ارتباط بین مصرف شیر و محصولات لبنی کم چرب با کاهش خطر بیماری‌های متابولیکی مرتبط با چاقی است.
منبع:
Presented at this year’s European Association for the Study of Diabetes (EASD) Annual Meeting in Lisbon, Portugal, 2017.
