آلودگی هوا و تأثیر آن بر افزایش خطر بیماری قلبی-عروقی

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا میزان هورمون‌های استرس را افزایش داده و سبب تغییرات متابولیکی مخرب در بزرگسالان جوان می‌شود. تصفیه کننده‌های هوا سبب کاهش این اثرات منفی می‌شوند.
تحقیقات محققان بر PM2.5 استوار بوده است. زیرا بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که این آلاینده منجر به بیماری قلبی – عروقی و مشکلات متابولیکی می‌شود. PM2.5 جزئی از آلودگی هوا است که از وسایل نقلیه، کارخانه‌ها، نیروگاه‌های برق، آتش‌سوزی و دخانیات تولید می‌شود.
نتایج مطالعه حاضر با بررسی ۵۵ دانشجوی جوان به دست آمده است. اندازه‌گیری ذرات ریز داخل و خارج از محل زندگی شرکت‌کنندگان و بررسی نمونه خون و ادرار آن‌ها به کشف یافته‌های ذیل منجر شد:
• در ۸۲ درصد کسانی که از تصفیه کننده‌های هوا استفاده می‌کردند میزان ذرات ریز جامد پایین‌تر بود.
• استفاده از تصفیه کننده‌های هوا منجر به کاهش کوتاه مدت هورمون‌های استرس می‌شد.
• مواجهه بیشتر با ذرات ریز جامد با افزایش سطوح هورمون‌های استرس مرتبط بود. این امر با افزایش فشارخون و افزایش التهاب همراه است.
قرار گرفتن در معرض ذرات ریز جامد بر متابولیسم گلوکز، اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب و لیپیدها اثر می‌گذارد. این تغییرات به همراه افزایش قابل توجه فشارخون، مقاومت به انسولین و مارکرهای التهاب و استرس اکسیداتیو در بروز بیماری قلبی – عروقی ناشی از آلودگی هوا نقش دارد.
در کسانی که از تصفیه کننده‌های هوا استفاده می‌کردند سطوح هورمون‌های استرس، فشارخون سیستولیک و بیومارکرهای التهاب و استرس اکسیداتیو کمتر بود.
مطالعات آینده باید به بررسی این موضوع بپردازند که آیا منافع کوتاه مدت استفاده از تصفیه کننده‌های هوا می‌تواند سبب بهبود وضعیت سلامتی در طولانی مدت شود یا خیر.
منبع:

Li H et al. Circulation 2017; Volume 136: Page 618-627

Loading