هزاران سال قبل در طب باستانی هند و طب چینی به علائمی مشابه علائم بیماری پارکینسون اشاره شده است. اما به طور رسمی اولین بار در سال ۱۸۱۷ میلادی پزشکی به نام جیمز پارکینسون علائم کلاسیک این بیماری را معرفی کرد. او این علائم را در تعدادی از بیماران خود مشاهده کرده بود.
تا سال ۱۸۶۱ میلادی توجه چندانی به توضیحات جمیز پارکینسون در مورد این بیماری نشد. در این سال عصب شناس فرانسوی به نام ژان مارتین شارکو این بیماری را پارکینسون نامید.
بیماری پارکینسون بیشتر افراد سالمند را درگیر می کند. به طوری که حدود ۱ درصد افراد سالمند به این بیماری مبتلا می شوند. با این حال، ممکن است بیماری پارکینسون در سنین پایین تر نیز مشاهده شود. این بیماری به علت تخریب بخش هایی از مغز که مسئول کنترل حرکات بدن هستند، بروز می کند.
علائم بیماری پارکینسون:
مبتلایان به بیماری پارکینسون علائمی مانند لرزش، کندی حرکات، سفتی اندام ها و کاهش توانایی در حفظ تعادل بدن را تجربه می کنند. در برخی افراد ابتدا احساس ضعف و اختلال در راه رفتن مشاهده می شود. اما در برخی دیگر ممکن است ابتدا لرزش هایی در سر یا دست ایجاد شود. با توجه به ماهیت این بیماری به تدریج علائم تشدید می شوند.
سلول هایی در مغز وجود دارند که برخی دوپامین و برخی دیگر استیل کولین ترشح می کنند. به منظور تنظیم حرکات بدن باید تعادل مناسبی بین این ۲ ماده وجود داشته باشد. در مبتلایان به بیماری پارکینسون سلول های تولید کننده دوپامین از بین می روند. به همین علت تعادل بین دوپامین و استیل کولین از بین می رود.
علت دقیق ابتلا به این بیماری مشخص نیست. گفته می شود که حدود ۱۰ درصد موارد ابتلا به بیماری پارکینسون تحت تاثیر ژنتیک است. در برخی موارد نادر عفونت های ویروسی و یا قرار گرفتن در معرض مواد سمی مانند آفت کش ها می تواند در بروز آن نقش داشته باشد.
یکی از عوامل موثر در بروز بیماری پارکینسون تجمع غیرطبیعی پروتئین آلفا- سینوکلئین در مغز است.
پارکینسون یک بیماری پیش رونده است که درمانی برای آن وجود ندارد. درمان های مدرن تنها می توانند به کنترل علائم بیماری کمک کنند.
تاثیر قهوه بر پارکینسون:
قهوه یکی از محبوب ترین نوشیدنی ها در سطح جهان است. نوشیدن قهوه سبب افزایش سطح هوشیاری و افزایش میزان انرژی بدن می شود.
این نوشیدنی سرشار از آنتی‌اکسیدان می باشد. ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضد سرطانی موجود در قهوه احتمال ابتلا به سرطان کبد را تا ۴۰ درصد کاهش می دهد. در برخی تحقیقات نیز مشاهده شده مصرف روزانه ۳ فنجان قهوه در پیشگیری از سرطان روده بزرگ موثر است.
مصرف قهوه علاوه بر سرطان های فوق از ابتلا به سرطان پروستات نیز پیشگیری می کند. در مردانی که روزانه حداقل ۳ فنجان قهوه می نوشند در مقایسه با سایر مردان احتمال ابتلا به سرطان پروستات ۵۳ درصد کمتر است.
قهوه از ابتلا به دیابت نوع ۲ جلوگیری می کند. شواهد نشان می دهد که ترکیبات موجود در قهوه قند خون را به میزان ۲۸ تا ۳۰ درصد کاهش و حساسیت به انسولین را به میزان ۴۲ درصد افزایش می دهد.
مصرف قهوه شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را در افراد سالمند کاهش می دهد. این نوشیدنی از طریق حفظ سلامت سلول های عصبی و تقویت حافظه از بروز دمانس (زوال عقل) در سالمندان پیشگیری می کند.
تحقیقات زیادی در مورد تاثیر نوشیدن قهوه بر روی طول عمر انجام شده است. این تحقیقات نشان می دهد در افرادی که روزانه ۴ فنجان قهوه می نوشند در مقایسه با کسانی که اصلاً قهوه مصرف نمی کنند احتمال مرگ زود هنگام ۶۵ درصد کمتر است.
برخی مطالعات نشان داده اند که قهوه می تواند سبب تاخیر در روند پیشرفت بیماری پارکینسون شود. کافئین موجود در این نوشیدنی تنها یکی از ترکیباتی است که می تواند این اثرات مفید را داشته باشد. زیرا قهوه بدون کافئین هم می تواند از آسیب عصبی در افراد مبتلا به این بیماری جلوگیری نماید.
به منظور کشف ترکیبات مفید قهوه که می توانند سرعت پیشرفت بیماری پارکینسون را کاهش دهند محققان ترکیبی در این نوشیدنی را که ایکوزانوئیل- ۵- هیدروکسی‌تریپتامید (EHT) نامیده می شود، مورد بررسی قرار دادند. تحقیقات گذشته نشان داده اند که EHT از سلول های عصبی محافظت کرده و دارای خاصیت ضد التهابی است.
نتایج این تحقیق نشان داد که کافئین و EHT هر کدام به تنهایی تاثیری در کاهش تجمع پروتئین آلفا- سینوکلئین ندارند. اما در ترکیب با یکدیگر می توانند از تجمع این پروتئین جلوگیری کنند. برای تائید نتایج فوق و تعیین مقدار مورد نیاز از این ترکیبات که بتواند چنین اثرات مفیدی را داشته باشند، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
منبع:
Run Yan et al. Proceedings of the National Academy of Sciences 2018.
