افراد مبتلا به پرخوری عصبی یا بولیمیا در اپیزودهای مکرر پرخوری احساس می‌کنند بر آنچه می‌خورند کنترلی ندارند. این بیماران در طی این اپیزودها به طور غیرمعمول حجم زیادی غذا مصرف می‌کنند و سپس سعی می‌کنند از طریق استفراغ کردن، روزه گرفتن، ورزش بیش از حد و یا استفاده از ملین‌ها این پرخوری‌ها را جبران کنند.
با گذشت زمان بولیمیا سبب بروز مشکلاتی مانند گلودرد مزمن، پوسیدگی مینای دندان، اختلالات گوارشی و کاهش آب بدن (دهیدراتاسیون) می‌شود. همچنین می‌تواند منجر به عدم تعادل الکترولیت‌ها و درنتیجه افزایش خطر سکته مغزی و حمله قلبی شود.
محققان با اسکن مغز زنان مبتلا به بولیمیا و زنان غیرمبتلا دریافتند مغز این افراد به طور متفاوتی نسبت به غذا واکنش نشان می‌دهند. این مطالعه نشان داد در زنان مبتلا به بولیمیا جریان خون در بخشی از مغز که با فکر کردن در مورد خود مرتبط است، کمتر است.
بر اساس یافته‌های مطالعه مذکور، بعد از استرس حاد در زنان مبتلا به بولیمیا با نشان دادن تصویر مواد غذایی جریان خون مغز در قسمت‌هایی که مربوط به تفکر در مورد خود است، کاهش می‌یابد. درحالیکه در زنان غیرمبتلا جریان خون در این ناحیه از مغز افزایش می‌یافت.
این یافته‌ها از این ایده که بولیمیا اغلب به دنبال استرس حاد بروز می‌کند و راهی برای فرار از افکار منفی شخص در مورد خود است، حمایت می‌کند.
منبع:
Collins B et al. Journal of Abnormal Psychology 2017; Volume 126: Page 540-551
