هیپوکلسمی یا کمبود کلسیم در طولانی مدت با مشکلات دندانی، تغییرات مغزی، پوکی استخوان و … مرتبط است. هیپوکلسمی اگر درمان نشود منجر به مرگ می‌شود.
علائم کمبود کلسیم (هیپوکلسمی):
هر چند ممکن است کمبود کلسیم در مراحل اولیه علائمی نداشته باشد، اما برخی از علائم که با تشدید بیماری بروز می‌کنند عبارتند از:
1- مشکلات عضلانی: درد عضلانی، کرامپ و اسپاسم اولین علائم هیپوکلسمی هستند. همچنین ممکن است بی‌حسی و سوزن سوزن شدن دست، بازو، پا و اطراف دهان مشاهده شود که نشان دهنده کمبود شدید است.
2- خستگی مفرط: کمبود این ماده معدنی سبب بی‌خوابی و یا خواب آلودگی می‌گردد. این بیماران خستگی شدید و کمبود انرژی را تجربه می‌کنند. خستگی در این افراد سبب سرگیجه، اختلال در تمرکز، فراموشی و گیجی می‌شود.
3- مشکلات ناخن و پوست: کمبود مزمن کلسیم بر روی ناخن و پوست اثر می‌گذارد. پوست ممکن است خشک شده و یا ابتلا به اگزما و پسوریازیس رخ دهد. اگزما با خارش و قرمزی همراه است. اگزما قابل درمان و پسوریازیس غیرقابل درمان بوده و فقط قابل کنترل شدن است. کمبود کلسیم با خشکی و شکنندگی ناخن نیز مرتبط است.
4- استئوپنی و استئوپروز (پوکی استخوان): در استئوپنی دانسیته مواد معدنی استخوان کاهش یافته و زمینه برای پوکی استخوان فراهم می‌شود. کلسیم در استخوان‌ها ذخیره می‌شود. زمانی که میزان کلسیم کم باشد بدن این ماده معدنی را از استخوان برداشته و سبب شکنندگی و آسیب آن‌ها می‌شود.
5- سندرم پیش از قاعدگی (PMS): نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد دریافت روزانه ۵۰۰ میلی‌گرم کلسیم به مدت ۲ ماه سبب بهبود خلق و خو و کاهش احتباس مایعات می‌شود. نتایج مطالعه دیگری نیز نشان داد که بین افزایش دریافت کلسیم و بهبود علائم PMS (افسردگی و خستگی) ارتباط وجود دارد. در این مطالعه شرکت‌کنندگان روزانه ۵۰۰ میلی‌گرم کلسیم را به مدت ۳ ماه دریافت کردند.
6- مشکلات دندان: زمانی که بدن با کمبود کلسیم مواجه شود این ماده معدنی را از دندان که یکی از مکان‌های ذخیره آن است، خارج می‌کند. این امر سبب تضعیف ریشه دندان، تحریک لثه، شکنندگی دندان و پوسیدگی آن می‌شود. در شیرخواران نیز هیپوکلسمی شکل‌گیری دندان را به تاخیر می‌اندازد.
7- افسردگی: هیپوکلسمی با اختلالات خلقی شامل افسردگی مرتبط است. البته شواهد در این مورد اندک است.
