تحقیقات نشان می‌دهند که اسید چرب امگا ۳ می‌تواند به بهبود علائم مختلف پسوریازیس کمک کند. این بهبودی در قرمزی پوست، خارش، پوسته پوسته شدن و التهاب مشاهده شده است. از سوی دیگر، بیماران مبتلا به پسوریازیس در معرض ابتلا به بیماری قلبی قرار دارند. امگا ۳ می‌تواند خطر بروز این مشکل را کاهش دهد.
چه میزان امگا ۳ باید دریافت کرد؟
برای آن که از فواید این اسید چرب بهره ببرید باید مطمئن باشید که مکمل حاوی نسبت متعادلی از ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) است. EPA و DHA دو نوع اسید چرب امگا ۳ بوده و در اغلب مکمل‌های روغن ماهی یافت می‌شوند. دستورالعمل‌های فعلی می‌گویند که مصرف حدود ۲۴۰ گرم ماهی در هفته یا حدود ۲۵۰ میلی‌گرم EPA و DHA خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را کاهش می‌دهد.
در مورد بیماران مبتلا به پسوریازیس توصیه می‌شود که به تدریج شروع به مصرف مکمل کنند. ابتدا روزانه یک گرم EPA و نیم گرم DHA به مدت ۸ هفته مصرف شود تا تاثیر آن‌ها بر روی بهبود مشکلات پوستی مشخص گردد. مکمل این اسید چرب باید در هنگام صرف غذا یا بلافاصله بعد از وعده غذایی مصرف شود.
بیماران مبتلا به پسوریازیس باید قبل از مصرف امگا ۳ با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت نمایند. زیرا دوز بالای این مکمل می‌تواند سبب تهوع، اسهال یا سایر مشکلات گوارشی شود. همچنین ممکن است با برخی داروها (از جمله داروهای ضدانعقاد خون) تداخل داشته باشد.
بهترین منابع غذایی امگا ۳
در بدن امگا ۳ موجود در مواد غذایی در مقایسه با مکمل‌ها، بهتر جذب می‌شود. این اسید چرب در ماهی (مانند سالمون و ساردین)، گردو، روغن دانه بزرک و دانه چیا یافت می‌شود. بیماران می‌توانند با توجه به علاقه خود از انواع مواد غذایی حاوی امگا ۳ استفاده نمایند.
سایر مکمل‌ها برای مبتلایان به پسوریازیس
در حال حاضر، به طور دقیق مشخص نیست که دریافت کدام مکمل‌ها برای این بیماران مفیدتر است. با این حال، نتایج یک مطالعه نشان داده که مکمل روغن ماهی در مقایسه با سایر مکمل‌ها (ویتامین D، ویتامین B12 و سلنیوم) مفیدتر است.
عوامل طبیعی که طبق گفته بنیاد ملی پسوریازیس در ایالات متحده می‌توانند مفید باشند، عبارتند از:
• ویتامین D: دریافت مکمل این ویتامین می‌تواند سبب تقویت عملکرد سیستم ایمنی شود. این امر سبب بهبود علائم پسوریازیس، به عنوان یک بیماری خودایمنی، می‌شود.
• زرد چوبه: زردچوبه دارای خاصیت ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی است. دریافت مکمل خوراکی آن ممکن است بتواند سبب بهبود علائم بیماری در برخی افراد شود.
توصیه می‌شود قبل از دریافت هر نوع مکمل با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت شود. همچنین ذکر این نکته ضروری است که تا این تاریخ، تحقیقات شواهد اندکی در مورد اثربخشی سایر مکمل‌ها برای این بیماران فراهم کرده‌اند.
