آرتریت پسوریازیس و نقش ادویه ها در درمان آن

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که سبب تحریک و قرمز شدن پوست می شود. برخی از مبتلایان به این بیماری پوستی به التهاب مفاصل مبتلا می شوند. به درگیر شدن مفاصل در این بیماران آرتریت پسوریازیس گفته می شود. شدت درگیری مفاصل در این بیماران می تواند کم یا زیاد باشد.

علائم بیماری پسوریازیس از ۱۵ تا ۲۵ سالگی ظاهر می شود. اما این بیماران معمولاً در سنین ۲۵ تا ۵۰ سالگی به آرتریت پسوریازیس مبتلا می شود. این بیماری مفصلی در ۵ تا ۴۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس مشاهده می شود. شدت التهاب در ۵ درصد بیماران به حدی است که سبب ناتوانی آن ها می شود.

علائم بیماری آرتریت پسوریازیس به تدریج تشدید می شود. در برخی بیماران علائم به صورت دوره ای بهبود یافته یا تشدید می شود. این بیماری که علائمی مشابه آرتریت روماتوئید (روماتیسم) دارد می تواند مفاصل یک طرف و یا دو طرف را درگیر کند.

مهم ترین علامت آرتریت پسوریازیس درد و خشکی مفاصل است. بعد از مدتی بی حرکت بودن خشکی مفاصل تشدید می شود. ممکن است در مفاصل درگیر تورم و قرمزی مشاهده شود. در افراد مبتلا به آرتریت پسوریازیس درد و تورم در انگشتان دست ها و پاها مشاهده می شود. درد به خصوص در ناحیه پشت پاشنه پا و یا کف پا وجود دارد. برخی بیماران نیز به کمر درد مبتلا می شوند.

پزشک برای تشخیص آرتریت پسوریازیس از معاینه جسمی، روش های تصویربرداری، آزمایش خون و آزمایش مایع مفصلی کمک می گیرد.

در مبتلایان به بیماری آرتریت پسوریازیس به علت وجود التهاب علائمی مانند درد، تورم و سفتی مفاصل و همچنین مشکلاتی مانند پوسته‌ ریزی پوست دیده می ‌شود. پزشک به منظور کنترل التهاب دارو تجویز می‌ کند. هدف از درمان در این بیماران کنترل ضایعات پوستی و التهاب مفاصل است.

علاوه بر مصرف دارو راهکارهای دیگری نیز وجود دارند که می‌ توانند به بهبود علائم بیماری کمک کنند. یکی از این راهکارها استفاده از ادویه‌هایی است که خاصیت ضدالتهابی دارند. البته باید قبل از مصرف با پزشک مشورت شود. زیرا ممکن است برخی از آن‌ ها برای همه افراد مفید نبوده و یا با داروهای تجویز شده توسط پزشک تداخل داشته باشند.

کورکومین موجود در زردچوبه که حدود ۲ تا ۶ درصد این ادویه را تشکیل می‌ دهد به کاهش التهاب بدن کمک می‌کند. بنابراین می‌ تواند برای مبتلایان به آرتریت پسوریازیس مفید باشد.

نتایج مطالعه ای که در سال ۲۰۱۷ در مجله  European Journal of Pharmacolog منتشر شد نشان داد این ادویه می تواند التهاب را در مبتلایان به آرتریت پسوریازیش کاهش دهد. زردچوبه میزان آنزیمی را که در بدن سبب التهاب می ‌شود کاهش می‌ دهد.

در هنگام مصرف زردچوبه به این نکته توجه داشته باشید که مصرف زیاد آن سبب رقیق شدن خون و بروز مشکلات گوارشی می‌ شود.

طعم تند انواع فلفل به کپسایسین موجود در آن ها مربوط می شود. کپسایسین در فلفل چیلی سبب تحریک ترشح  اندورفین در بدن و در نتیجه بهبود درد می‌ شود. هر چقدر فلفل چیلی تندتر باشد میزان کپسایسین آن بیشتر است.

شما می ‌توانید از کپسایسین موضعی (به شکل کرم) نیز برای تسکین درد خود استفاده کنید. زمانی که آن را بر روی پوست خود قرار می‌ دهید کپسایسین به طور موقت ماده ‌ای را که در بروز درد و التهاب آرتریت نقش دارد کاهش می‌ دهد.

هیچ توصیه ای در مورد میزان فلفل چیلی که باید به منظور کاهش التهاب مصرف شود، وجود ندارد. مصرف بیش از حد کپسایسین ممکن است برای بدن مضر باشد. بنابراین سعی کنید در حد کم از این ادویه برای تهیه غذاهای خود استفاده کنید.

در طول تاریخ از زنجبیل برای درمان تهوع، آسم، دیابت و درد استفاده شده است. در برخی مطالعات مشاهده شده که این ادویه به کاهش درد و التهاب در مبتلایان به آرتریت روماتوئید (روماتیسم) کمک می‌ کند. آرتریت روماتوئید همانند آرتریت پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که با التهاب دردناک همراه است.

در مطالعه ‌ای که در سال ۲۰۱۷ در مجله Natural Product Research منتشر شد مشاهده گردید که زنجبیل سبب کاهش درد و التهاب در افراد مبتلا به آرتروز زانو می‌ شود.

مقدار دقیق زنجبیل که باید برای بهبود علائم آرتریت پسوریازیس مصرف شود، مشخص نیست. شما می ‌توانید از این ادویه برای تهیه غذاهای مختلف و همچنین به شکل چای زنجبیل استفاده کنید. میزان مجاز مصرف چای زنجبیل حداکثر ۴ لیوان در روز است.

میخک حاوی ترکیباتی است که می‌ توانند به بهبود التهاب و درد کمک کنند. شما می‌توانید از میخک برای تهیه انواع غذاها و سوپ ‌ها استفاده نمایید.