اگر در طی روز بین ۵۰ تا ۱۰۰ عدد از تار موهای خود را از دست بدهید، ریزش موی شما طبیعی است. زیرا این موهای ریخته شده در حقیقت موهای مرده هستند که به جای آنها موهای جدید روییده میشود. اما اگر میزان موهایی که از دست میدهید بیش از این مقدار است باید علت آن مشخص شود. با توجه به اهمیت این موضوع تصمیم داریم در این مقاله به شایعترین دلایل ریزش مو بپردازیم.
شایعترین دلایل ریزش مو:
در مردان در مقایسه با زنان ریزش مو شایعتر است. در مردان عوامل ژنتیکی و عوامل هورمونی از دلایل ریزش مو به شمار میروند. در زنان علل ژنتیکی، کمبود آهن و رژیمهای غیراصولی و لاغری سریع از علل مهمی هستند که میتوانند سبب کاهش تعداد موها شوند:
۱- مصرف برخی داروها: ریزش مو ممکن است یکی از عوارض جانبی داروهایی باشد که شما مصرف میکنید.
این داروها عبارتند از: رقیق کنندههای خون، داروهای ضدآکنه که حاوی مقادیر زیادی ویتامین A هستند، استروئیدهای آنابولیک و داروهایی که برای درمان آرتریت، افسردگی، نقرس، مشکلات قلبی و فشارخون بالا تجویز میشوند.
۲- دریافت داروهای ضدبارداری: در صورتی که سابقه خانوادگی ریزش مو را داشته باشید داروهای ضدبارداری هورمونی که به شکل قرصهای خوراکی، ایمپلنت و … استفاده میکنید ممکن است سبب ریزش موهایتان شوند. در این شرایط ممکن پزشک به شما یک روش ضدبارداری غیرهورمونی پیشنهاد کند.
۳- دوران شیردهی: در دوران بارداری به علت افزایش میزان هورمونها موها ضخیمتر و خوش حالتتر میشوند. پس از زایمان به علت تغییر میزان هورمونهای بدن موها شروع به ریزش میکنند. این وضعیت ۳ تا ۶ ماه پس از زایمان ادامه داشته و سپس برطرف میشود.
۴- دریافت ناکافی آهن: آهن به حفظ سلامت موهای شما کمک میکند. بنابراین، هنگامی که میزان آهن بدن کمتر از حد طبیعی است موهای شما شروع به ریختن میکند.
کمبود آهن ممکن است علائم دیگری هم داشته باشد که عبارتند از: شکنندگی ناخنها، رنگپریدگی پوست، تنگی نفس، ضعف و افزایش ضربان قلب. شما میتوانید با یک آزمایش ساده خون از ابتلای خود به کمبود این ماده معدنی و کم خونی فقر آهن مطلع شوید.
در دختران نوجوان، خانمهای باردار، زنانی که در دوران عادت ماهیانه خونریزی شدید دارند و افراد گیاهخوار احتمال کمبود آهن بیشتر است.
از منابع غذایی خوب آهن میتوان به انواع گوشت و حبوبات اشاره کرد. آهن موجود در منابع غذایی حیوانی در مقایسه با غذاهای گیاهی در روده بهتر جذب میشوند. ویتامین C موجود در میوهها و سبزیجات به افزایش جذب این ماده معدنی کمک میکند.
۵- استرس: اگر میزان استرس زیاد باشد سیستم ایمنی تحریک شده و به فولیکولهای مو حمله میکند. نگرانی و اضطراب زیاد نیز مانع رشد موها میشود.
۶- جراحی به منظور کاهش وزن: پس از جراحی لاغری معمولاً به علت کاهش جذب مواد مغذی در دستگاه گوارش میزان روی بدن کاهش مییابد. به همین علت برای مقابله با ریزش مو به این اشخاص مصرف مکمل روی توصیه میشود.
۷- دریافت ناکافی پروتئین: پروتئین یکی از اجزای مهم ساختمان مو است. اگر میزان پروتئین رژیم غذایی شما ناکافی باشد پس از ۲ تا ۳ ماه به ریزش مو مبتلا میشوید.
برای آن که میزان پروتئین موجود در رژیم غذایی شما مناسب باشد باید از انواع غذاهای حاوی این درشت مغذی مانند گوشت قرمز، ماکیان، ماهی، تخممرغ، لبنیات و حبوبات به میزان کافی استفاده کنید.
۸- شستشوی نامناسب مو: استفاده بیش از حد از شامپو، برس کشیدن یا شانه کردن مو زمانی که مرطوب است و مالش دادن شدید موها در هنگام خشک کردن با حوله میتواند سبب شکنندگی موها شود.
۹- حرارت دیدن زیاد موها: استفاده هر روزه از سشوار و اتوی مو میتواند سبب شکنندگی موها شده و یکی از علل ریزش مو باشد.
۱۰- ابتلا به برخی بیماریها: فولیکولهای زنده مو تحت تاثیر وضعیت سلامتی بدن قرار میگیرند. ریزش مو میتواند یکی از علائم بیش از ۳۰ نوع بیماری باشد.
برخی از این بیماریها عبارتند از: سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS)، اختلالات غده تیروئید و بیماریهای خودایمنی. در زمان ابتلا به آنفلوآنزا، تب بالا و عفونت نیز ممکن است با این مشکل روبرو شوید.
۱۱- استعمال سیگار: موهای شما نسبت به آسیب ناشی از سیگار حساس هستند. مواد سمی موجود در سیگار بر فولیکولهای مو اثر گذاشته و سبب ریزش آنها میشوند.
۱۲- نزدیک شدن به دوران یائسگی: تغییر هورمونها میتواند از دلایل ریزش مو باشد. روند از دستدهی موها بعد از حدود ۶ ماه برطرف میشود. اما اگر این مشکل بسیار شدید بود با پزشک مشورت کنید.
۱۳- کندن موها: “اختلال کندن موها” یا “تریکوتیلومانیا” یک بیماری روحی است که طی آن فرد دائماً موهای خود را میکند. برای درمان این اختلال به همکاری روانپزشک و متخصص پوست نیاز است.
۱۴- ابتلا به اختلال غذا خوردن: بیاشتهایی عصبی (نخوردن غذای کافی) و پرخوری عصبی (مصرف زیاد غذا و سپس استفراغ عمدی) میتوانند از دلایل ریزش مو باشند. زیرا بدن به میزان کافی مواد مغذی برای رشد و حفظ سلامت موها دریافت نمیکند. درمان این بیماریها توسط تیمی که شامل روانپزشک، متخصص تغذیه و … است انجام میشود.