بر اساس آمارها تقريبا يک نفر از هر 20 نفر در اوايل کودکي خود بيشتر روي نوک پنجه راه مي‌رود و حالا يک مطالعه جديد در سوئد نشان مي‌دهد که احتمال بروز تاخير تکاملي و اختلالات عصبي- رواني در چنين کودکاني بيشتر است…
مي‌دانيم که برخي اختلالات عصبي مثل فلج مغزي باعث راه رفتن روي پنجه پا مي‌شوند ولي بسياري نوپايان ديگر هم هستند که غير از راه رفتن روي پنجه پا، ظاهرا اختلال عصبي ديگري ندارند و اين امر در آن‌ها ايديوپاتيک يا عادتي تلقي مي‌شود. اين مطالعه مي‌خواسته تا اين موارد ظاهرا عادتي را بررسي کند. اين پژوهشگران به بررسي وضعيت راه رفتن کودکان 5/5 ساله مبتلا به تاخير تکاملي يا بيماري‌هاي عصبي- رواني مثل اوتيسم پرداخته و نشان داده‌اند که بيش از 40 اين بيماران در حال حاضر يا در گذشته (گاهي سال‌ها پيش از آشکار شدن بيماري عصبي‌شان) روي پنجه پا راه مي‌رفته‌اند.
