[zahra jamshidi]

از زمان هاي دور ، هم قبايل بدوي و هم ملل متمدن، آب را براي درمان به كار مي‌گرفتند. هيدروتراپي در گذشته توسط ايراني‌ ها ، ژاپني‌ها ، مصري‌ها و يوناني‌ها با توجه به خواص بسيار آن مورد توجه بوده و فراوان استفاده مي‌شده است. شايد آسان‌ترين و راحت‌ترين وسيله‌اي كه ورزشكاران و مردم براي رفع خستگي، كسالت و به‌دست آوردن آرامش و راحتي از آن استفاده مي‌كنند آب باشد.
تي حيوانات وحشي و اهلي دريافته‌اند، زماني كه بيمار مي‌شوند بايد آب بياشامند. مصرف صحيح آب نه تنها تندرستي ما را حفظ مي‌كند، بلكه در صورت از دست رفتن تندرستي يا بروز اختلال در آن از طريق پاكسازي مواد زايد از بدن، آن را باز مي‌گرداند.
البته آب درماني دركنار مزايا و فوايدي كه دارد، داراي مضراتي هم هست كه بايد به آنها توجه كرد.
مضرات مصرف زياد آب
به همان اندازه كه كم آب خوردن خطرناك است، زياده‌روي در نوشيدن آب هم سلامت را به خطر مي‌اندازد. در واقع حداكثر ميزان مجاز نوشيدن آب براي انسان‌ها حدود 2 ليتر است. (البته در ورزشكاران و در هواي خيلي گرم متفاوت است.) از سوي ديگر، در صورتي كه در مدت زماني كوتاه، مقدار بسيار زيادي آب نوشيده شود، فرد به اختلال پر آبي بدن دچار شده و در اين مورد احتمال گيجي، كما و حتي مرگ وجود دارد.
به عقيده پزشكان در صورتي كه فرد در هر 2 ساعت بيش از يك بار به دستشويي برود و سابقه بيماري خاصي نداشته باشد، به اين معناست كه بيش از حد آب نوشيده است.
البته نمي‌توان مقدار مشخصي آب براي نوشيدن روزانه تجويز كرد و اين مساله به فيزيك بدني و ميل افراد بستگي دارد.
در صورت مصرف خيلي زياد آب، ممكن است بدن دچار هيپوناتريومي شود. هيپوناتريومي نشانگر رقيق شدن مايعات بدن بر اثر افزايش آب نسبت به سديم كل بدن است.
علائم ويژه هيپوناتريومي (كمبود سديم در خون) عبارتند از تهوع، سردرد، بي قراري، گيجي، كاهش رفلكس‌ها و در نهايت تشنج و كما.
در صورتي كه هيپوناتريومي بدتر شود، تهوع باعث تحريك ترشح هورموني مي‌شود كه اين هورمون مسوول نگهداري آب در بدن است، در نتيجه آب كمتري دفع مي‌شود و بيمار وارد يك چرخه معيوب مي‌‌گردد. البته تمايز علائم هشداردهنده كاري مشكل است.
اگرچه نوشيدن مقدار زياد آب براي بدن ما خوب نيست، اما نبايد از نوشيدن 8 ليوان آب در روز مضايقه كنيد. آب بخش لازم و ضروري رژيم غذايي ماست.
با كاهش 2 درصد از منابع آب بدن، علائم دهيدراتاسيون (كم آبي) ظاهر مي‌‌شوند.
يك علامت شايع دهيدراتاسيون خفيف، احساس خستگي در طول روز است.

چند نكته احتياطي ديگر درمصرف آب:
1ـ آب‌هاي خنك‌تر را براي مدت زمان كوتاه تري بايد به كار برد.

2ـ وقتي بدن خشك مي‌شود، نبايد آب سرد را به مصرف داخلي رساند.

3ـ در كم خوني‌ها، درجه حرارت پايين، سيانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درماني توصيه نمي‌شود.

4ـ آب گرم را نبايد در افراد ناتوان كه احساس كوفتگي مي‌كنند، يا مستعد غش و ضعف هستند يا آنها كه استعداد گرمازدگي دارند يا در سكته به مصارف داخلي و خارجي بدن رساند.

5 ـ آب ولرم، نه سرد و نه گرم در درمان اغلب بيماري‌ها موثر است، به شرط آن كه توسط پزشكي مجرب در زمينه آب درماني تجويز شده باشد.

6ـ آب داراي مواد معدني اوليه و ناخالصي يا آغشته به راديوم و… را نبايد براي مصارف آشاميدني به كار برد.

[نویسنده]

نوشته‌ها