[r.ahmadi]

چه پوست شما خشك، باشد چه حساس و چه چرب، با فراورده‌هاي و توصيه‌هاي گوناگوني براي تميز كردن صورت مواجه هستيد. در چنین وضعیتی اینکه چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و اینکه از چه موادی باید استفاده کرد، ممکن است گیج کننده باشد.
پاک کردن بیش از حد صورت با آب و صابون یا حلال ها ممکن است کارکرد طبیعی پوست به عنوان سد محافظتی را مختل کند، و به قرمزی و خشکی پوست منجر می شود. با این حال این مشکل معمولا دست ها و نه صورت را مبتلا می کند، و افرادی که به طور مرتب دست های شان در معرض آب قرار دارد یا دست های شان را برای کارشان به طور مرتب می شویند مانند جراحان و پرستاران- و نیز گاهی افرادی که وسواس تمیزی دارند- بیشتر در معرض آن هستند.
شستن صورت، حتی اگر به صورت نسبتا مکرر انجام شود، نباید مشکلی ایجاد کند، مگر اینکه دچار یک اختلال زمینه ای مانند اگزما (درماتیت آتوپیک) باشند. با این وجود احتیاط به خرج دادن در مورد موادی که با آنها صورت تان را می شویید، ضرری ندارد. شستن با آب تنها برای زدودن کثیفی های چسبیده به صورت کمک نمی کند. به علاوه تعداد بسیاری از افراد نیاز به استفاده نوعی از پاک کننده دارند، زیرا پوستی چرب ناشی از فعالیت زیاد غدد سباسه (غدد چربی پوست) دارند. استفاده از صابون های معمولی در بسیاری موارد برای شستن صورت مناسب است.
صابون از لحاظ شیمیایی یک نمک سدیم یا پتاسیم محسوب می شود(نمک در اینجا به معنای ترکیبی است که از ترکیب یک اسید و یک باز تشکیل شده است)، و از جمله شایع ترین انواع ترکیبات صابون در حال حاضر تالوویت سدیم (sodium tallowate) و کوکویت سدیم (sodium cocoate) هستند. صابون یک ماده قلیایی است (pH آن 9 تا 10 است)، بنابراین حتی برای یک پوست طبیعی که معمولا اندکی اسیدی است (pH آن 5.6 تا 5.8 است) ممکن است اندکی تحریک کننده باشد. صابون های مصنوعی که اغلب به اشکال مختلف بسته بندی می شوند و اغلب روی آنها برچسب “عاری از صابون” “soap-free” زده می شود- برای برخی از افراد بهتر هستند زیرا pH آنها به پوست طبیعی نزدیک تر است.

در صورتی که صابون معمولی پوست صورت تان را تحریک می کند، امتحان کردن این فراورده ها ارزشش را دارد. کرم های لایه بردار (Facial scrubs) که لایه بیرونی پوست را برمی دارند و صورت را پاک می کنند، نیز مناسب هستند، اما بسیاری از افراد بیش از حد لزوم از آنها استفاده می کنند، و این کار به تحریک پوست منجر می شود. همین مسئله در مورد لیف های و اسفنج های زبر هم صادق است. و جدا از اینکه از چه نوع صابونی استفاده می کنید، بهتر است برای شستن صورت از آب گرم و نه داغ، استفاده کنید. برخی از افراد هستند که از استفاده نکردن صابون بر روی صورت شان مشکلی احساس نمی کنند. و برخی از افراد موهبت داشتن پوستی عالی را دارند. اینکه چگونه این افراد از پوست صورت شان مراقبت می کنند، ممکن است ربطی به ظاهر پوست شان نداشته باشد. پایانی بر باورهای غلط، اعتقادات عامیانه و شگردهای بازاریابی در مورد مراقبت مناسب از پوست به خصوص در مورد پوست صورت وجود ندارد. حقایق درست و واقعی است که مقدارشان کم است.

[farzaneh negahban]

نکته تغذیه ای نداشت!!؟؟

[s.samadi]

نه نداشت!

[ناشناس]

.
.
سلام

ممنون از نوشته جالبتان. پس از خواندن آن سری به سایتهای خارجی مرتبط با موضوع زدم

در مورد “دمای مناسب برای شستن صورت” اکثرا آب ولرم یا خنک را توصیه می کردند و

استفاده از آب داغ را دارای مضرات زیادی می دانستند. با توجه به این نکات به یاد دستور

وضو گرفتن مطابق احکام دین مبین اسلام شدم که در آن استفاده از آب خنک یا سرد امری

مستحب و نیکو برای وضو در تمام اوقات سال محسوب می شود و اگر کسی احتمال

بیمار شدن با انجام این کار می دهد می تواند با آب ولرم وضو بگیرد.

[نویسنده]

نوشته‌ها