پوست زرد 6 عدد بالنگ را گرفته در یك كیلو گرم روغن كنجد بیاندازند و در آفتاب گذارند و هر سه شبانه روز پوست های بالنگ را عوض كرده و پوست جدید در روغن می اندازند تا 5 – 4 بار، به این ترتیب روغن بالنگ به دست می آید.
روغن بالنگ از نظر طبعیت گرم و خشك است و مالیدن آن برای رفع بی حسی ، فلجی ، لقوه ، رعشه و در مفاصل ، سیاتیك ، امراض سرد عصبی و درد كلیه ، مثانه و خوشبویی عرق نافع است.
روغن شكوفه آن نیز همین اثر را دارد و روغن برگ آن قویتر است.
خوردن قسمت گوشت سفید متصل به پوست زرد خارجی آن خیلی ثقیل است و دیر هضم می شود و مصرف آن باید به صورت مربا با شكر و یا با عسل باشد.
آب قسمت مغز ترش مزه بالنگ اگر با غذا خورده شود برای مالیخولیا حاصل سودا نافع است و چون ترشی آن برای اشخاص سوداوی مضر است باید با شكر و قند شیرین شود و سپس خورده شود.
ضماد پخته تمام میوه بالنگ در سركه برای درد مفاصل و نقرس و ورم های مختلفه نافع است .
در چین از جوشانده ریشه و پوست بالنگ به عنوان ضد سرفه ، نرم كننده سینه و رفع ناراحتی لومباگو استفاده می كنند.
تخم بالنگ كرم كش و ضد تب است . دم كرده سر شاخه های تازه سبز و جوان آن را شبه جزیره مالاریا به عنوان اشتها آور و ضد گرما و معالجه شكم درد می خورند
