اين مطالعه اخيرا در شصت و هشتمين جلسه آكادمي مغز و اعصاب امريكا ارائه شد.
مكانيسم اين رابطه بدين گونه بيان شده كه گروهي از سلول هاي ايمني كه در واكنش هاي آلرژيك بيشتر نقش دارند –هاست سل ها– ، قادرند نفوذپذيري سد خوني-مغزي را افزايش دهند.
اين سلول ها همچنين قادرند موادي از دسته سيتوكين ها را آزاد كنند كه سبب فعال شدن سلول هاي ايمني از نوع T و ماكروفاژها مي شود و به اين ترتيب مي توانند فعاليت بيماري را افزايش دهند.
شواهدي براي اين نتيجه گيري وجود دارد از جمله اين كه در مدل هاي حيواني ام اس (موش هايي كه در آنها بيماري مشابه ام اس ايجاد شده)، پس از جداسازي و خارج كردن هاست سل ها از بدن حيوان، ملاحظه كردند كه بيماري مشابه ام اس شدت كمتري از خود نشان داد.
همچنين شواهدي وجود دارد كه داروهاي آنتي هيستامين بر ريسك ام اس و ترميم ضايعات ام اس مؤثر است. (داروهاي آنتي هيستامين براي كاهش علائم واكنش هاي آلرژيك مورد استفاده قرار مي گيرند.)
براي قضاوت در مورد صحت اين نتايج راه درازي باقي است و تا آن زمان بايد منتظر ماند و از مصرف بي دليل و بي رويه همه داروها پرهيز كرد .
