برنج قهوه‌اي، گياهک و سبوس خارجي را که جهت سفيد کردن برنج از آن زدوده مي‌شود، هنوز دارد و نمایه ی گليسميک آن کمتر از برنج سفيد است.
مصرف برنج در ايالات متحده تقريبا 10 کيلوگرم به ازاي هر نفر در سال است و 70 از اين مقدار را برنج سفيد تشکيل مي‌دهد. پژوهشگران دانشگاه‌هاروارد جهت ارزيابي تفاوت در خطر وقوع ديابت نوع 2 با مصرف برنج سفيد يا قهوه‌اي، داده‌هاي حاصل از سه مطالعه همگروهي آينده‌نگر در ايالات متحده را جمع‌آوري کردند.
تقريبا 200,000 بزرگسال بدون ديابت، بيماري قلبي- عروقي يا سرطان در بدو اين مطالعه و سپس هر 4-2 سال (پيگيري 22-14 سال) مورد ارزيابي قرار گرفتند. حدود 10,500 مورد ديابت نوظهور شناسايي شد. در تحليل‌ها خطر نسبي ابتلا به ديابت در گروه داراي بالاترين مصرف برنج سفيد (بيشتر يا مساوي 5 وعده در هفته) 17 بيش از گروه داراي کمترين مصرف (کمتر از يک وعده در ماه) بود؛ بر عکس، خطر نسبي در گروه داراي بيشترين مصرف برنج قهوه‌اي 11 کمتر از گروه داراي کمترين ميزان مصرف بود.
ديابت مرتبط با مصرف برنج سفيد در ميان جمعيت‌هاي آسيايي مورد تحقيق قرار گرفته است و اکنون براي اولين بار در جمعيت‌هاي غربي مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. غلات کامل در رژيم غذايي در برابر وقوع ديابت حفاظت‌کننده هستند و برنج قهوه‌اي نيز از اين قاعده مستثنا نيست. بايد بيماران را تشويق کرد تا در رژيم غذايي خود برنج قهوه‌اي را جايگزين برنج سفيد کنند.
