اضافه وزن و چاقی در سراسر جهان به یک مشکل بهداشتی تبدیل شده است. بر طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) در کشورهای اتحادیه اروپا ۳۹ درصد بزرگسالان به اضافه وزن مبتلا هستند. در آلمان بیش از ۵۰ درصد بزرگسلان از اضافه وزن رنج می‌برند. علت افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی در درجه اول سبک زندگی مدرن است که مشخصه آن فعالیت بدنی کم و دریافت غذاهای پرکالری است.
عوامل ژنتیکی نیز در بروز چاقی نقش دارند. تا این تاریخ حدود یک صد ژن شناسایی شده‌اند که با نمایه توده بدنی (BMI) در ارتباط هستند. BMI از تقسیم وزن بر مجذور قد به دست می‌آید. BMI در محدوده ۲۵ تا ۲۹/۹ اضافه وزن و بالاتر از ۳۰ چاقی در نظر گرفته می‌شود.
در مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا عوامل ژنتیکی که با BMI مرتبط هستند بر روی تغذیه افراد نیز تاثیر می‌گذارند یا خیر. نتایج این مطالعه نشان داد که شواهد کمی بیانگر ارتباط بین ژن FTO و دریافت کم انرژی و بین ژن MC4R و افزایش دریافت انرژی وجود دارد.
امروزه ارائه توصیه‌های تغذیه‌ای به صورت فردی و بر اساس اطلاعات ژنتیکی افراد بسیار محبوب شده است. اما نتایج مطالعه مذکور نشان می‌دهد که شواهد روشنی در مورد اثر عوامل ژنتیکی بر مصرف انرژی، کربوهیدرات و چربی وجود ندارد. بنابراین، با توجه به دانش فعلی ما در این زمینه کاربردی بودن توصیه‌های تغذیه‌ای که بر اساس ژنتیک افراد ارائه می‌شوند، هنوز اثبات نشده است.
منبع:
Theresa Drabsch et al. Advances in Nutrition 2018; Volume 9: Pages 425- 453.
