محققان دریافته‌اند در عصر سطوح هورمون‌های موثر بر اشتها تغییر می‌کند. این تغییر سبب پرخوری می‌شود. نتایج این مطالعه با بررسی ۳۲ فرد بزرگسال و دارای اضافه وزن که در محدوده سنی ۱۸ تا ۵۰ سال قرار داشتند، به دست آمده است. از افراد خواسته شد در دو آزمون شرکت کنند. یک بار بعد از ۸ ساعت ناشتایی در ساعت ۹ صبح یک وعده غذای مایع مصرف کنند. بار دیگر بعد از ۸ ساعت ناشتایی وعده غذایی مایع را ساعت ۴ بعد از ظهر مصرف نمایند. سپس حدود ۱۳۰ دقیقه پس از هر وعده شرکت‌کنندگان در یک آزمون استرس شرکت کردند. ۳۰ دقیقه پس از آزمون استرس مجدداً غذا در اختیار افراد قرار گرفت.
به طور کلی، قبل از هر دو آزمایش شرکت‌کنندگان در عصر نسبت به صبح گرسنگی بیشتر و سیری کمتر را گزارش کردند. زمانی که وعده غذایی بعد از ظهر مصرف شد نسبت به زمانی که وعده غذایی در صبح استفاده شد سطوح گرلین (هورمون محرک اشتها) بالاتر بود. در مقابل میزان PYY (هورمون کاهنده اشتها) در عصر پایین‌تر بود.
در این پژوهش اختلال پرخوری افراطی در حدود نیمی از شرکت‌کنندگان تشخیص داده شد. اختلال پرخوری افراطی به معنای غذا خوردن غیرقابل کنترل است که اغلب منجر به افزایش وزن می‌شود. پس از مقایسه افراد مبتلا به اختلال پرخوری افراطی با افراد سالم مشاهده شد در افراد مبتلا به این اختلال میزان گرلین در عصر بالاتر و در صبح پایین‌تر بود. همچنین مشخص شد که تنها در این بیماران بعد از مصرف وعده غذایی بعد از ظهر احساس سیری کمتر است.
بررسی نتایج آزمون استرس نشان داد در هر دو آزمایش که در عصر یا صبح انجام شدند میزان کورتیزول (هورمون استرس) و گرلین به طور تدریجی افزایش یافت. با این حال، میزان این هورمون‌ها در بعد از ظهر بالاتر بود. این یافته نشان می‌دهد که استرس در عصر نسبت به ساعات اولیه روز بر میزان گرلین تاثیر بیشتری دارد.
به طور کلی نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که به علت تغییر هورمون‌های گرسنگی احتمال پرخوری در عصر بیشتر است. از سوی دیگر، استرس و ابتلا به اختلال پرخوری افراطی خطر پرخوری در عصر را افزایش می‌دهد.
منبع:
S Carnell et al. International Journal of Obesity 2017.
