تولیدکنندگان مواد غذایی لیست ارزش تغذیه‌ای محصول خود را بر روی بسته‌بندی درج می‌کنند. بر این اساس تولیدکنندگان مشخص می‌کنند که محصول آن‌ها چه میزانی از مقادیر توصیه شده برای برخی مواد مغذی را تامین می‌کند.
راهنماهای تغذیه ای موجود مشخص می‌کنند که شما در طول روز به چه میزان از هر ماده مغذی نیاز دارید. پیروی از این راهنماها نیازهای تغذیه‌ای ۵/۹۷ درصد افراد سالم جامعه را که بالاتر از ۱۹ سال هستند، تامین می‌کند. این راهنماها برای اولین بار در سال ۱۹۶۸ تهیه شده‌اند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که مقادیر ذکر شده توسط این راهنماها قادر به تامین نیاز پروتئینی افراد سالخورده و افراد بیمار نمی‌باشد و تجویز ۸/۰ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز برای افراد سالخورده و افرادی که به بیماری مبتلا هستند، کافی نیست.
محققان معتقدند که در هنگام تنظیم این راهنماها باید کیفیت پروتئین مواد غذایی در نظر گرفته شده و در صورت لزوم دریافت مکمل پروتئین توصیه شود. همچنین توصیه می‌کنند که به اسید‌آمینه لوسین توجه بیشتری شود. اسیدهای آمینه ساختمان پروتئین را می‌سازند. افراد سالخورده نیاز بیشتری به لوسین به منظور ساخت پروتئین عضلات دارند. پروتئین‌هایی که بر پایه شیر هستند، مانند شیر و پروتئین وی (whey) منبع خوب لوسین محسوب می‌شوند. دریافت پروتئین بیشتر برای بیماران بد حال نیز که به سرعت توده بدون چربی خود را از دست می‌دهند، مفید است. به گفته محققان لازم است تحقیقات آینده بر روی میزان پروتئین دریافتی افراد سالخورده یا بیمار تمرکز کنند.
منبع:
Phillips SM. Frontiers in Nutrition, 2017
