اگرچه امروزه از نمایه توده بدنی (BMI) برای تشخیص چاقی استفاده می‌شود، اما بسیاری از محققان معتقدند که این شاخص نادرست است. زیرا بین استخوان‌ها، توده عضلانی و چربی بدن تمایزی قائل نمی‌شود. همچنین جنسیت را در نظر نمی‌گیرد. درحالیکه به طور کلی زنان در مقایسه با مردان دارای چربی بیشتری در بدن خود هستند. BMI از تقسیم وزن بر مجذور قد به دست آمده و اگر ۲۵ یا بالاتر باشد نشان دهنده ابتلا به اضافه وزن و چاقی است.
محققان به منظور درک بهتر چاقی روشی برای تخمین چربی بدن ابداع کردند که نسبت به BMI ساده‌تر و دقیق‌تر است. هدف از انجام این پژوهش شناسایی یک روش قابل اعتماد، ساده و ارزان برای ارزیابی میزان چربی بدن بود. این روش “شاخص نسبی توده چربی” یا RFM نامیده شده و درصد چربی بدن را نشان می‌دهد. برای تعیین RFM باید قد و دور کمر اندازه‌گیری شده و بر هم تقسیم شوند. برای اندازه‌گیری دور کمر باید متر در بالای استخوان لگن قرار گیرد. هرچه دور کمر بزرگتر باشد احتمال بروز دیابت و بیماری‌های قلبی – عروقی بیشتر است.
سپس از فرمول زیر برای محاسبه RFM استفاده می‌شود:
(دورکمر/قد × RFM= 64 – (20 مردان
(دورکمر/قد × RFM= 76 – (20 زنان
برای مطالعه حاضر ابتدا RFM برای ۳۴۵۶ نفر محاسبه شد. در مرحله بعد مقادیر RFM با اعداد به دست آمده از DXA که یکی از روش‌های دقیق اندازه‌گیری بافت بدن، استخوان، عضله و چربی است، مقایسه شد. نتایج نشان داد که اعداد به دست آمده از فرمول RFM با یافته‌های حاصل از DXA مطابقت زیادی دارد.
به گفته محققان باید در مطالعات آتی که بر روی گروه بزرگی از افراد انجام می‌شود مشخص شود که درصد چربی بدن در چه محدوده‌ای طبیعی بوده و در چه محدوده‌ای سبب بروز بیماری‌های مرتبط با چاقی می‌شود. چاقی با کاهش کیفیت زندگی و افزایش خطر مرگ زود هنگام مرتبط است.
منبع:
Orison O. Woolcott et al. Scientific Reports 2018; Volume 8.
