۵۸۵۵ زن با میانگین سنی ۷۱ سال به مدت ۱۲ سال مورد پیگیری قرار گرفته و در شروع مطالعه چربی بدن و ترکیب چربی بدن آن‌ها ارزیابی شده بود. طی این مدت ۸۱۱ مورد سرطان در این زنان ثبت شد و مشاهده شد که نسبت چربی شکمی به چربی محیطی پیش‌بینی کننده مستقل برای احتمال بروز سرطان پس از ۱۲ سال است. همچنین نتایج نشان داد که سرطان ریه و سرطان دستگاه گوارش با بالا بودن نسبت چربی شکمی به چربی محیطی مرتبط است.
یافته‌های مطالعه فوق برای زنان بسیار سودمند است. مشخص شده که با یائسگی تجمع چربی به سمت مرکز بدن آغاز می‌شود. بنابراین زنان سالمند باید از اهمیت سبک زندگی خود، به خصوص زمانی که به سنین قبل از یائسگی نزدیک می‌شوند، آگاه باشند. پزشکان نیز باید با توجه به یافته‌های فوق و به منظور پیشگیری با زنان در معرض خطر سرطان گفتگو کنند.
مطالعه فوق نشان‌دهنده نقش چاقی و به ویژه مقاومت به انسولین در بروز سرطان‌های مختلف است. درحالیکه در مطالعات قبلی ارتباط چاقی با خطر سرطان مشاهده شده است اما در این مطالعه مشاهده ارتباط سرطان ریه با چاقی جدید می‌باشد.
افزایش انسولین ناشی از مصرف بیش از حد کربوهیدرات‌های ساده مانند سیب‌زمینی، ذرت و غلات تصفیه شده منجر به تجمع چربی به خصوص در ناحیه شکم می‌شود. سلول‌های بافت چربی سبب افزایش التهاب مزمن در سراسر بدن می‌شوند. التهاب از عوامل خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف است.
منبع:
Presented at the ESMO 2017 Congress in Madrid.
