تحقیقات نشان می‌دهد سدیم که در نمک یا کلرید سدیم یافت می‌شود خطر دیابت نوع ۲ و دیابت خودایمنی مخفی بالغین (LADA) را افزایش می‌دهد. این امر به این علت رخ می‌دهد که احتمالاً سدیم بر روی مقاومت به انسولین اثر می‌گذارد. همچنین نمک زیاد سبب پرفشاری خون می‌شود.
حدود ۹۵ درصد از انواع دیابت مربوط به نوع ۲ می‌باشد که معمولاً در سنین میانسالی و سالمندی تشخیص داده می‌شود. LADA به بیمارانی گفته می‌شود که در زمان تشخیص دیابت نوع ۱ بالاتر از ۳۰ سال هستند. LADA به آرامی پیشرفت می‌کند و در ابتدا نیاز به تجویز انسولین ندارد.
در مطالعه حاضر ۳۵۵ فرد مبتلا به LADA، ۱۱۳۶ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ و ۱۳۷۹ فرد سالم (گروه کنترل) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات در مورد رژیم غذایی روزانه شرکت‌کنندگان از پرسشنامه استفاده شد.
یافته‌ها ارتباط بین سدیم و دیابت نوع ۲ را تائید کردند. همچنین دریافت زیاد سدیم عامل خطری برای ابتلا به LADA به خصوص در کسانی بود که ژنوتیپ پرخطر آنتی‌ژن لکوسیتی انسانی (HLA) را دارا بودند. افراد دارای این ژنوتیپ از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به دیابت هستند.
به ازای دریافت هر گرم سدیم اضافی (یا ۲/۵ گرم نمک) در روز خطر دیابت نوع ۲ و LADA به ترتیب ۴۳ و ۷۳ درصد افزایش می‌یافت. در کسانی که بیشترین میزان سدیم را دریافت می‌کردند نسبت به کسانی که کمترین دریافت سدیم را داشتند احتمال دیابت نوع ۲ حدود ۵۸ درصد بیشتر بود. در افراد مستعد از نظر ژنتیکی که مقادیر بالایی سدیم دریافت می‌کردند نسبت به کسانی که مقادیر کمی سدیم مصرف می‌کردند احتمال ابتلا به LADA ،۴ برابر بیشتر بود.
منبع:
Presented at the annual meeting of the European Association for the Study of Diabetes, held in Lisbon, Portugal, 2017.
