آمارها نشان می‌دهد که عادات بد خواب در بسیاری از جوامع، به خصوص کشورهای غربی، بسیار شایع است. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که هم کم بودن خواب و هم زیاد بودن آن خطر ابتلا به بیماری قلبی – عروقی (CVD) را افزایش می‌دهد. با این حال، مطالعات بزرگی وجود ندارد که ارتباط این دو موضوع را با یکدیگر بررسی کرده باشد. در این راستا نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که اگر مدت زمان استراحت در طی شب کمتر از ۶ ساعت باشد و یا فرد در طول شب به طور مکرر بیدار شود خطر ابتلا به آترواسکلروز بدون علامت افزایش می‌یابد. در این شرایط شریان‌ها به آرامی سخت و باریک می‌شوند.
در مطالعه مذکور حدود ۴ هزار فرد میانسال شرکت کردند که ۶۳ درصد آن‌ها مرد بودند. در مدت ۷ روز کمیت و کیفیت خواب شرکت کنندگان ارزیابی شد. سپس این افراد بر اساس مدت زمان خواب شبانه به ۴ گروه تقسیم شدند: کمتر از ۶ ساعت (خیلی کم)، ۶ تا ۷ ساعت (کم)، ۷ تا ۸ ساعت (مناسب) و بیش از ۸ ساعت (زیاد). وقوع آترواسکلروز نیز در شریان‌های گردن و پا بررسی شد.
متوسط سن شرکت کنندگان ۴۶ سال بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر در کسانی که مدت زمان استراحت‌شان خیلی کم بود (کمتر از ۶ ساعت در شب) نسبت به کسانی که ۷ تا ۸ ساعت می‌خوابیدند احتمال وقوع آترواسکلروز به طور قابل توجهی بالاتر بود. همچنین احتمال ابتلا به این عارضه در کسانی که به طور مکرر در طی شب بیدار می‌شدند، بیشتر بود.
از سوی دیگر، کسانی که مدت زمان کمی می‌خوابیدند یا اختلال خواب داشتند در معرض ابتلا به سندرم متابولیک قرار داشتند. سندرم متابولیک با افزایش فشارخون، قند خون، تری‌گلیسرید، چاقی شکمی و کاهش کلسترول خوب (HDL) مشخص شده و با بیماری قلبی – عروقی مرتبط است.
منبع:
Presented today at ESC Congress 2018.
