تحقیقات جدید پژوهشگران نشان می‌دهد که اضطراب متوسط تا شدید در اواسط عمر می‌تواند احتمال ابتلا به دمانس (زوال عقل) را در سال‌های انتهایی زندگی افزایش دهد. “زوال عقل دیررس” شایع‌ترین نوع دمانس است که قابل پیشگیری است. این نوع زوال عقل افرادی را که حدوداً ۶۵ ساله هستند درگیر می‌سازد.
بررسی‌ها نشان داده که افسردگی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر که نوعی زوال عقل است را حدود ۲ برابر افزایش می‌دهد. اضطراب اغلب اوقات با افسردگی همراه است. همچنین سال‌ها قبل از آن که ابتلای افراد به زوال عقل تشخیص داده شود علائم اضطراب در آن‌ها مشاهده می‌شود.
بررسی مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که بین اضطراب متوسط تا شدید و ابتلا به زوال عقل در سال‌های پایانی عمر ارتباط وجود دارد. به طوریکه وجود اضطراب در اواسط دوران زندگی در یک فاصله حداقل ۱۰ ساله خطر ابتلا به دمانس را افزایش می‌دهد. این نتایج نشان می‌دهد که اضطراب یک عامل خطر مستقل است که خطر ابتلا به زوال عقل دیررس را افزایش می‌دهد.
پاسخ استرس به معنای مجموعه‌ای از واکنش‌های بیوشیمیایی است که در هنگام وقوع یک موقعیت استرس‌زا در بدن رخ می‌دهد. به اعتقاد محققان شرایط روحی و روانی بر روی پاسخ بدن نسبت به استرس اثر می‌گذارد. اگر پاسخ استرس بیش از حد زیاد باشد می‌تواند روند پیری سلول‌های مغزی را تسریع کند. این امر سبب افزایش سرعت از دست دادن توانایی‌های شناختی می‌شود.
اگرچه برای تائید این نتایج باید مطالعات بیشتری انجام شود، اما به نظر می‌رسد که استفاده از درمان‌های غیردارویی برای درمان اضطراب می‌تواند مفید باشد. این درمان‌ها شامل گفتگو درمانی و مدیتیشن است.
منبع:
Amy Gimson et al. BMJ Open 2018.
