بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) با اضافه وزن و چاقی مرتبط است. شدت این بیماری از استئاتوز ساده که فاقد علائم است تا استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) که با التهاب، تورم و فیبروز کبد مشخص شده و می‌تواند منجر به سیروز و سرطان کبد گردد، متغیر است. باکتری‌های مفید ساکن دستگاه گوارش در کاهش التهاب نقش دارند. اختلال در باکتری‌های روده خطر بروز بیماری‌های کبدی را افزایش می‌دهد.
افرادی که رژیم غذایی پرچرب دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به NAFLD قرار دارند. تحقیقات نشان می‌دهد این نوع رژیم غذایی می‌تواند طی چند هفته سبب تغییر قابل توجهی در باکتری‌های روده شود. به طوریکه برخی گونه‌های باکتری کاهش و برخی دیگر افزایش می‌یابند. همچنین میزان ۲ متابولیت به نام‌های تریپتامین (TA) و ایندول- ۳- استات (I3A) کاهش می‌یابد. این متابولیتها توسط باکتری‌های روده تولید می‌شوند. I3Aو TA اثرات ناشی از التهاب را به طرق مختلف کاهش می‌دهند. بنابراین، کاهش آن‌ها زمینه را برای بیماری‌های جدی‌تر کبد فراهم می‌سازد. این دو متابولیت سبب کاهش سیتوکین‌های التهابی می‌شوند. رژیم غذایی پرچرب و ناسالم و نیز تجمع اسیدهای چرب در خون و کبد در افزایش سیتوکین‌های التهابی نقش دارند.
نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مقادیر بالای TA سمی بوده و نمی‌توان از مقادیر بالای آن برای کاهش التهاب استفاده نمود. بنابراین، باید در مطالعات آتی این موضوع بررسی شود که آیا I3A و یا سایر متابولیت‌های تولید شده توسط باکتری‌های روده می‌توانند با کاهش التهاب روند پیشرفت NAFLD را تغییر دهند یا خیر.
منبع:
Smitha Krishnan et al. Cell Reports 2018 Volume 23: Pages 1099-1111.
