برخی مواد غذایی مانند لبنیات غنی شده، زرده تخم‌مرغ و ماهی‌هایی مانند سالمون حاوی ویتامین D هستند. اما منبع اصلی این ویتامین برای بدن نور خورشید است که به ساخت ویتامین D در پوست کمک می‌کند. بزرگسالان زیر ۷۰ سال باید روزانه ۱۵ میکروگرم (۶۰۰ واحد بین‌المللی) ویتامین D دریافت کنند. این میزان برای افراد بالای ۷۰ سال ۲۰ میکروگرم (۸۰۰ واحد بین‌المللی) است.
کمبود این ویتامین با علائمی مانند درد استخوانی، ضعف عضلانی و افسردگی همراه است. برخی بیماری‌های مرتبط با کمبود ویتامین D عبارتند از:
۱- دمانس (زوال عقل)
نتایج تحقیق منتشر شده در سال ۲۰۱۴ نشان داد که کمبود متوسط و شدید این ویتامین در افراد سالمند با افزایش خطر دمانس و بیماری آلزایمر مرتبط است. آلزایمر شایع‌ترین نوع دمانس است. دمانس با تاثیر بر حافظه، رفتار و قدرت تفکر زندگی روزمره بیمار را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پیروی از رژیم غذایی سالم و ورزش منظم نیز می‌تواند خطر ابتلا به دمانس را کاهش دهد.
۲- سرطان پروستات
نتایج برخی مطالعات نشان داده که بین کمبود این ویتامین و سرطان پروستات ارتباط وجود دارد. سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان در میان مردان است. این سرطان معمولاً در مردان سالمند با میانگین سنی ۶۶ سال رخ می‌دهد.
۳- اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یک اختلال مغزی شدید است که اغلب افراد ۱۶ تا ۳۰ ساله را مبتلا می‌کند. برخی علائم این بیماری عبارتند از: توهم، هذیان، انزواطلبی و دشمن پنداری دیگران. در مطالعه‌ای مشاهده شد که در افراد مبتلا به کمبود ویتامین D احتمال ابتلا به این بیماری ۲ برابر بیشتر است. در تحقیقات بعدی باید تاثیر درمان کمبود این ویتامین در پیشگیری از ابتلا به اسکیزوفرنی مورد بررسی قرار گیرد.
۴- بیماری قلبی
مطالعات زیادی ارتباط بین کمبود این ویتامین را با بیماری قلبی نشان داده‌اند. به نظر می‌رسد که کمبود ویتامین D با سخت شدن شریان‌ها (آترواسکلروز)، فشارخون بالا و دیابت در ارتباط باشد. این مشکلات زمینه را برای بیماری قلبی فراهم می‌کنند.
