نتایج مطالعه‌ای که در نروژ انجام شده نشان می‌دهد در افراد مبتلا به چاقی شدید اگرچه هورمون‌های گرسنگی و سیری هر دو افزایش می‌یابند، اما افزایش هورمون گرسنگی در مقایسه با هورمون سیری بیشتر است. چاقی خطر ابتلا به بسیاری از مشکلات جدی را که سبب مرگ می‌شوند، افزایش می‌دهد. چاقی با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی، سکته مغزی، کبد چرب، دیابت و برخی از انواع سرطان‌ها مرتبط است.
محققان ۳۴ فرد مبتلا به چاقی مفرط را که در یک برنامه کاهش وزن ۲ ساله شرکت کرده بودند، مورد مطالعه قرار دادند. چاقی مفرط به نمایه توده بدنی (BMI) بالاتر از ۴۰ گفته می‌شود. شرکت‌کنندگان توصیه‌هایی را در مورد کاهش وزن دریافت نمودند. همچنین در مورد کاهش وزن و چگونگی دستیابی به آن از طریق رژیم غذایی و فعالیت بدنی مطالبی را آموختند. از همه افراد نمونه خون گرفته شد و میزان هورمون‌های کنترل کننده احساس سیری و گرسنگی اندازه‌گیری شد. پرسشنامه‌ای نیز در مورد احساس سیری و گرسنگی افراد طی ۴ هفته اول و سپس در اولین و دومین سال شروع برنامه کاهش وزن تکمیل شد.
در طی ۴ هفته اول احساس سیری شرکت‌کنندگان تغییر نکرده بود. اما در سال اول و دوم میزان سیری کاهش و میزان گرسنگی به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. بررسی نمونه‌های خون نشان داد که در سال اول و دوم میزان هورمون‌های گرسنگی و سیری هر دو افزایش می‌یابد. اما افزایش هورمون گرسنگی گرلین از میزان افزایش هورمون‌های سیری بالاتر است. این نتایج نشان می‌دهد افراد مبتلا به چاقی شدید که به کمک مداخلات سبک زندگی (رژیم غذایی و فعالیت بدنی) مقدار زیادی وزن کم می‌کنند، باید با افزایش حس گرسنگی در طولانی مدت مقابله نمایند.
منبع:
Silvia R Coutinho et al. American Journal of Physiology-Endocrinology and Metabolism 2018.
