تحقیقات متعدد نشان داده‌اند که استرس هم بر سلامت جسمی و هم بر سلامت روانی تاثیر دارد. یکی از جنبه‌های سلامتی که به طور قابل توجهی تحت تاثیر استرس مزمن قرار می‌گیرد، حافظه است. هیپوکامپ ناحیه‌ای از مغز بوده و مسئول فرآیند یادگیری و حافظه است. به طور طبیعی، خاطرات زمانی شکل گرفته و ذخیره می‌شوند که ارتباطات جدید بین نورون‌ها (سلول‌های عصبی) به مرور زمان تحکیم شوند. این فرآیند تقویت طولانی مدت (LTP) نامیده می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد زمانی که ما تحت استرس مزمن قرار می‌گیریم، این سیناپس‌ها یا ارتباطات ضعیف می‌شوند. این امر نشان‌دهنده تحت تاثیر قرار گرفتن حافظه است.
اخیراً محققان طی شرایط استرس‌زا اثر ورزش را بر حافظه بررسی کرده‌اند. نتایج این مطالعه که بر روی موش‌های نر انجام شده نشان می‌دهد که برخی از انواع ورزش‌ها، به خصوص دویدن، اثر حافظتی بر روی مغز داشته و تاثیر استرس را بر حافظه کاهش می‌دهد.
امروزه مشخص شده که دویدن و سایر انواع ورزش به افراد در کنترل و پیشگیری از افسردگی کمک کرده و در حفظ سلامت طولانی مدت مغز نقش دارد. ورزش یک راهکار ساده و مقرون به صرفه برای از بین بردن اثرات منفی استرس مزمن بر روی حافظه است.
در این مطالعه موش‌های نر بالغ به دو گروه تقسیم شدند. گروهی از موش‌ها به مدت ۴ هفته بر روی چرخ‌های در حال حرکت قرار گرفتند. به طوریکه روزانه حدود ۵ کیلومتر (۳ مایل) می‌دویدند. گروه دوم بی‌تحرک بودند. سپس نیمی از موش‌های هر دو گروه در موقعیت‌های استرس‌زا (مانند شنا در آب سرد و شوک الکتریکی کوتاه) قرار گرفتند. بعد از گذشت ۱ ساعت، LTP موش‌ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد در حیواناتی که به طور منظم دویده بودند LTP نسبت به گروه دیگر بهتر بود. همچنین مشخص شد که دویدن در موش‌هایی که استرس را تجربه کرده بودند به حفاظت از حافظه کمک می‌کند.
منبع:
Roxanne M. Miller et al. Neurobiology of Learning and Memory 2018; Volume 149: Pages 28-38.
