کال کباب گیلانی؛ سفره با طعم جنگل

در حال نمایش 1 نوشته (از کل 1)
  • نویسنده
    نوشته‌ها
  • #113443
    heidary
    مشارکت کننده

    کال کباب گیلانی؛ سفره با طعم جنگل
    کال کباب یکی از اشتهابرانگیزترین غذاهای گیلانی است، که ماده اصلی آن بادمجان است.
    ماهنامه همشهری سرزمین من – طیبه قاسمی: کال کباب یکی از اشتهابرانگیزترین غذاهای گیلانی است که ماده اصلی آن بادمجان است.

    مواد لازم برای تهیه کال کباب دو نفره:

    بادمجان درشت دو عدد
    آب انار ترش نیم فنجان
    سیر نیم بوته
    مغز گردوی ساییده شده دوسوم فنجان
    سبزی بومی (چوچاق، به قول بعضی شوشاق و خلواش) یک قاشق غذاخوری (البته اگر دو قاشق هم بریزید به جایی بر نمی خورد) طبق معمول نمک و فلفل آن هم به میزان کافی

    کال کباب گیلانی؛ سفره با طعم جنگل

    طرز تهیه:

    ابتدا بادمجان ها را از وسط به دو نیم کنید و در فر و با حرارت 350 درجه سانتی گراد کباب کنید. اگر احتمالا تراس یا ایوان دارید، بی خیال فر شوید و بادمجان ها را روی آتش منقل کباب کنید. بخشی از بوی جنگل به علت همین بادمجان کبابی است، پس اگر دل تان هوای جنگل کرده، از این مرحله غفلت نکنید. پس از آنکه بادمجان ها را کباب کردید، قدری صبر کنید و بگذارید بادمجان سرد شود تا پوستش راحت تر کنده شود. در این فاصله می توانید کنار پنجره آشپزخانه تان بروید و یک چایی بنوشید. پس از کندن پوست و جدا کردن تخم بادمجان (خشونت این قسمت، بیشتر از سایر مراحل است) گوشت قسمت های باقیمانده را ساطوری کنید.

    حالا نوبت بته سیر و له کردن حبه های آن رسیده است. عطر سیر، برای لحظه ای گیلان را به خانه تان می آورد. بعد از له کردن سیر، سبزی های بومی را شسته و خرد کنید. زنان قدیمی، مهارت کدبانو را در خرد کردن سبزی می دانستند. اگر از این مهارت ها ندارید، معطلش نکنید و سراغ یک دو سه بروید. بعد از خرد کردن سبزی ها، تمامی مواد را به بادمجان اضافه کرده، آب انار و نمک و فلفل بزنید و همگی را مخلوط کنید. برای تزیین غذا می توانید از دانه های انار یا زیتون استفاده کنید. کال کباب واقعی در کنار پیاله زیتون و بشقابی از باقلای خام معنا و حیات دیگر پیدا می کند. کم کم وقتش رسیده تا به مهمانی جنگل بروید.

    توصیه های خاص؛ ملس و جنگلی

    کال کباب یکی از اشتهابرانگیزترین غذاهای گیلانی است. هنگام آشپزی، هیچ چیزی به اندازه نبودن مواد لازم، دست و پاگیر و آزاردهنده نیست. تصور کنید گرسنه اید و برفی به ارتفاع یک متر باریده (هر چند برف های یک متری دیگر جزء آرزوهای محال ما ایرانی ها شده) و حوصله بیرون رفتن و خرید مواد لازم را ندارید. پس اگر در خانه، آب انار ترش نداشتید، می توانید به انار دانه شده هم کفایت کنید که از قضا به جذابیت ظاهری غذایتان هم کمک می کند، اما اگر انار هم در خانه نداشتید، می توانید از آبغوره استفاده کنید، البته کسانی که در خانه حتی آبغوره هم ندارند، بهتر است کمی به خودشان بیایند و آشپزی را جدی تر بگیرند.

    اگر در خانه شوشاق و خالواش ندارید؛ از درست کردن کال کباب، ناامید نشوید، دو راه حل در پیش دارید اگر ساکن تهران هستید به بازار تجریش سری بزنید و از آن جا، سبزی های بومی گیلان را خریداری کنید یا این که سبزی های معطر معمول مانند نعناع و ریحان خودمان را به غذا اضافه کنید. هنگام غذا پختن، وقتی نوبت به سبزی های معطر می رسد بهتر است صرفه جویی را کنار بگذارید، هرچند ذائقه شخصی نیز، پیمانه واقعی را به شما نشان خواهدداد.

    «سردی و گرمی» دو اصطلاح رایج در آشپزی و حتی طبابت ایرانی است. طباخ های سنتی به این قانون نانوشته وفادار بودند و سردی غذاها را با افزودن مواد گرم جبران می کردند. مثلا در مورد کال کباب، سردی بادمجان با افزودن سبزی های بومی و معطر گرم جبران می شود

در حال نمایش 1 نوشته (از کل 1)
  • شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.