[e.amini]

ژله و کرم کارامل از جمله دسرهایی است که اغلب بعد از ناهار یا شام در مهمانی ها سرو می شود و بیشتر خانواده ها مصرف آن را بی ضرر و حتی مقوی می دانند و گاهی به زور کودک خود را به خوردن آن عادت می دهند؛ اما این ژله و کرم کارامل چه ترکیباتی دارد و آیا واقعا مفید است؟

اغلب ژله های موجود در بازار از ترکیب شکر، رنگ های مصنوعی، اسانس ، اسیدهای خوراکی و مواد ژله ای کننده (ژلاتین حیوانی یا صمغ گیاهی) تشکیل شده است. ترکیبات کرم کارامل نیز شامل شکر، تخم مرغ، نشاسته ذرت، آگار آگار (نوعی صمغ)، وانیل و رنگ است. کرم کارامل در مقایسه با انواع ژله به دلیل آن که از تخم مرغ تشکیل شده و شکر بیشتری دارد برای دیابتی ها، بیماران کلیوی و کسانی که اسیداوریک بالایی دارند مناسب نیست.

اما این که می گویند ژله از پودر استخوان گاو است و برای افراد مبتلا به آرتروز و پوکی استخوان مفید است، صحت دارد؟ ژله اگر از نوع حیوانی یعنی از ژلاتین استخوان دام تهیه شده باشد، به سبب آن که نوعی پروتئین است، خاصیت ضدالتهابی داشته و دارای اثرات مثبت روی بافت مفاصل است و به گفته متخصصان علوم غذایی میزان مورد نیاز آن روی درمان بیماری های تحلیل برنده سیستم ماهیچه ای ـ اسکلتی نیز اثر مطلوب دارد؛ اما نکته مهم آن که پایه اغلب دسرهای ژله ای موجود در بازار نوعی صمغ گیاهی و از نوع کربوهیدرات است نه پروتئین، اگر هم از نوع ژلاتین حیوانی باشد به دلیل حاوی بودن رنگ، اسانس و شکر زیاد، مزیت اصلی خود را از دست داده و چون شکر از جذب کلسیم جلوگیری می کند، نباید دسرهای ژله ای را جایگزین منابع حاوی کلسیم همچون شیر، ماست، کنجد، بادام و انواع کلم‏ها کرد؛ البته اگر ژله به صورت خانگی با استفاده از مخلوط آبمیوه‏های طبیعی با ژلاتین‏ حیوانی مورد تائید وزارت بهداشت و بدون شکر تهیه شود، می تواند مفید باشد.

[نویسنده]

نوشته‌ها