[zahra jamshidi]

ويتامين D شامل مجموعه‌اي پيچيده از هورمون‌هاي استروييدي است که بيش از همه به عنوان يک عامل کمکي در تنظيم مواد معدني استخوان از طريق تنظيم متابوليسم کلسيم و فسفر، شناخته مي‌شود…

کمبود اين ويتامين به درستي تعريف نشده ولي تصور مي‌شود که گسترشي جهاني داشته باشد و علاوه بر بيماري‌هاي استخواني، با بيماري‌هاي قلبي، سرطان، ديابت و اختلال شناختي مرتبط باشد.

اين‌که آيا مصرف مکمل‌هاي ويتامين D مي‌تواند از بيماري‌هاي خارج استخواني پيشگيري کند يا خير، همچنان به عنوان يک سوال مطرح است. اخيرا دو مرور جديد1 نشان داده‌اند که هنوز در اين زمينه به مطالعات بيشتري (ترجيحا از نوع تصادفي‌شده آينده‌نگر) نياز است.

تاکيد مرور اول بر سرطان و شکستگي بوده است. دريافت ترکيبي مکمل‌هاي ويتامين D و کلسيم در 16 کارآزمايي خطر شکستگي را در سالمندان کاهش داد (خطر نسبي تجمعي 88/0، فاصله اطمينان 95: 99/0-78/0) ولي اين منفعت محدود به کساني بود که در خانه‌هاي سالمندان زندگي مي‌کردند. تحليل 28 مطالعه مشاهده‌اي نتوانست ارتباط پايداري بين سطح سرمي ويتامين D و سرطان پيدا کند و 3 کارآزمايي انجام‌شده در اين مورد نيز نتايج قاطعي نداشتند.

بر اساس يک مرور ديگر، منابع موجود در زمينه ارتباط ويتامين D و بيماري قلبي- عروقي نيز به همين اندازه ناکافي هستند. در اين زمينه مطالعات مشاهده‌اي فراواني يافت مي‌شوند که همگي به خاطر عوامل مخدوش‌کننده کم‌وبيش دچار محدوديت هستند و فقط تعداد اندکي کارآزمايي وجود دارد که نتايج آن‌ها هم متناقض است. به گفته اين پژوهشگران مطالعات گزارش‌کننده ارتباط بين کمبود ويتامين D و بيماري قلبي- عروقي احتمالا حاوي اين پيام هستند که کمبود اين ويتامين نامناسب بودن سلامت کلي فرد را نشان مي‌دهد. زيرا منبع اصلي ويتامين D نور آفتاب است و افراد بيمار به مقدار بسيار کمي در معرض نور آفتاب قرار مي‌گيرند.

[نویسنده]

نوشته‌ها