وقتی افراد برای لاغری رژیم می گیرند بدن این کمبود غذایی را به طور غریضی یک نوع قحطی طبیعی می داند و خود را برای مقابله با این کمبود غذا آماده می کند، اما به طور مثال فردی که به مدت 2 ماه رژیم سنگینی برای لاغری خودش در نظر می گیرد، بدن در این مدت تا مرز سوزاندن چربی های سخت بدن پیش می رود.
بعد از مدتی که فرد خسته می شود واین رژیم غذایی را رها می کند به هر شکلی دوباره بدن شروع نیاز به خوردن غذا پیدا می کند حتی به مقدار کم، بدن دوباره شروع به جایگزین کردن چربی هایی می کند که برای روز مبادا در خود ذخیره کرده بود و چه بسا بدن با خود می گوید که من 2 بار قحطی یا دوره ی رژیمی گذرانده ام و از کجا معلوم که قحطی بعدی سخت تر نباشد لذا شروع می کند به ذخیره کردن چربی و ممکن است چربی بیشتری هم تولید کند و این باعث چاقی موضعی در قسمتهای مختلف بدن می شود که در مردها بیشتر در شکم و پهلو و در خانمها در شکم و پهلو و باسن و ران و سینه نمایان می شود.
بدن چگونه می تواند چربی های بدن را هوشمند کند تا دچار تجمع ،چاقی عمومی و چاقی موضعی و یا لاغر شدن موضعی نشوند:بدن با خون رسانی به قسمتهایی از بدن این کار را انجام می دهد در واقع هر جا خون رسانی بیشتری باشد چربی های آنجا سریعتر آب می شوند، برای همین هنگامی که گرسنگی میکشید یا کمتر غذا می خورید ، اول چربی های صورتتان که بیشترین خون رسانی را دارد کاهش پیدا کرده و صورت شما لاغر تر به نظر می رسد و بعد سینه ها، بازو،شکم، پهلو و بغل ران .
زمانی که شما این کمبود غذایی را بر طرف کردید یا رژیم را متوقف کردید و به خوردن همیشگی مشغول شدید دوباره بدن چربی های مقاوم بیشتری تولید می کند که برای قحطی و رژیم بعدی اگر باز این کمبود را احساس کرد چربی کافی داشته باشد.
