پزشک خود باشیم

در حال نمایش 1 نوشته (از کل 1)
  • نویسنده
    نوشته‌ها
  • #69943
    ali2577
    مشارکت کننده

    پزشک خود باشیم

    همه ما برای اینکه از وضعیت جسمانی و سلامت مان خبر داشته باشیم، حداقل سالی دو بار باید از نظر پزشکی مورد بررسی قرار گیریم و آزمایش های گوناگونی را انجام دهیم. آزمایش های روتین و منظمی که ما را نسبت به حال و روزمان آگاه می کنند. اما بر فرض مثال که آزمایش هایمان همه حاکی از خوب بودن مان باشند و هیچ مشکلی را هم به ما نشان ندهند، ما نباید در فاصله زمانی دو آزمایش از بررسی سلامت مان غافل بمانیم. شما نمی توانید انکار کنید که پزشک تان تنها سالی یک یا دو بار شما را می بیند و این خودتان هستید که هر روز و هر شب با بدن تان زندگی می کنید و می توانید بهترین قاضی برای صدور حکم سلامت تان باشید، البته اگر بدانید که چگونه باید در جستجوی سلامت باشید. به همین منظور ما در این بخش ۱۵ راهکاری که می تواند به شما کمک کند که خودتان در منزل نقش یک پزشک را برای خود ایفا کنید، به شما معرفی می کنیم…
    ۱) از قانون «خروف» پیروی کنید
    ▪ خنده: حداقل روزی ۱۵ دقیقه بخندید یا کاری را که شادتان می کند، انجام دهید.
    ▪ رژیم غذایی: روزانه به اندازه مناسب میوه و سبزیجات مصرف کنید.
    ▪ ارزش: حتما هر روز مقداری پیاده روی یا ورزش منظم داشته باشید.
    ▪ فیبر: به اندازه کافی غذاهای حاوی فیبر مانند لوبیا و سبزیجات مصرف کنید.
    ۲) وضعیت خواب تان را بررسی کنید
    عموما سه راه برای مطلع شدن شما از اینکه در شبانه روز به اندازه کافی می خوابید یا نه، وجود دارد. اول؛ آیا هر روز صبح برای بیدار شدن به کوک کردن ساعت نیاز دارید؟ دوم؛ آیا بعدازظهرها خواب آلود می شوید و این خواب آلودگی روی فعالیت هایتان تاثیر می گذارد؟ و سوم؛ آیا بلافاصله بعد از شام یک چرت کوتاه می زنید؟ اگر جواب شما به هر یک از این سوال ها مثبت است، یعنی اینکه شما برای بهره مندی کامل از سلامت به خواب بیشتری نیاز دارید. اما اگر شما به اندازه کافی می خوابید و باز هم از این مشکلات رنج می برید که باید حتما با پزشک تان در مورد کمبود انرژی بدن تان صحبت کنید. فردی که خواب خوبی دارد، باید هر روز صبح بدون نیاز به فرد دیگر یا ساعت زنگی از خواب بیدار شود. او نباید در طول روز احساس کسلی و خواب آلودگی داشته باشد و حتی کمی انرژی هم برای انجام فعالیت های بعد از شام برایش باقی بماند (مانند دیدن تلویزیون، مطالعه، کمی قدم زدن و صحبت با خانواده.)
    ۳) برس موی تان را چک کنید
    با این کار می توانید میزان ریزش موهایتان را بسنجید. اگر دیدید که موهایتان بیش از حد می ریزد، از پزشک تان بخواهید که سطح فریتین خون تان را بررسی کند تا از میزان ذخیره آهن بدن شما مطلع گردد. برخی مطالعات نشان داده اند که رابطه مستقیمی بین ریزش مو و فقر آهن در بدن وجود دارد. یکی دیگر از عوامل موثر و رایج در ریزش مو هم بیماری تیرویید است.
    ۴) حواس تان به رنگ ادرارتان باشد!
    شاید این کار در نگاه اول مسخره به نظر برسد، اما با انجام دادن آن شما دیگر مجبور نیستید لیوان به دست پشت در دست شویی آزمایشگاه ها صف بکشید! ادرار شما باید به طور طبیعی رنگی روشن و شفاف داشته باشد. ادرار پررنگ و بدبو نشانه کمبود آب بدن شماست و این یعنی اینکه باید میزان مصرف مایعات روزانه تان را افزایش دهید. اما اگر زیاد مایعات می خورید و باز هم ادرارتان پررنگ است، باید حتما با پزشک تان مشورت کنید. اگر هم رنگ ادرارتان زرد روشن است که باید دور قرص های ویتامین B که احیانا مصرف می کنید را خط بکشید.
    ۵) ضربان قلب تان را چک کنید
    نتیجه جدیدترین تحقیقی که در نشریه معتبر پزشکی JAMA به چاپ رسیده است، نشان می دهد که زنانی که بعد از انجام هرگونه فعالیت ورزشی سرعت ضربان قلب شان کم است، دو برابر بیشتر از زنانی که ضربان قلب طبیعی دارند در معرض حملات قلبی هستند. برای بررسی ضربان قلب بعد از انجام فعالیت های سنگین کافی است که دست تان را روی قلب تان یا نبض مچ دست تان بگذارید و ۱۵ ثانیه تعداد ضربان های آن را بشمارید، حالا عدد به دست آمده را ضرب در ۴ کنید تا تعداد ضربان قلب تان در دقیقه به دست آید. سپس دو دقیقه بنشینید و پس از آن دوباره محاسبه ضربان قلب به روش فوق را انجام دهید. حالا عدد به دست آمده دوم را از اولی کم کنید، اگر عدد حاصل کمتر از ۵۵ شد باید حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
    ۶) بعد از ۵۰ سالگی، هر سال قدتان را اندازه گیری کنید
    اهمیت این کار برای خانم ها خیلی بیشتر است زیرا به وسیله آن می توانند از وضعیت و سلامت اسکلت بدن خود مطلع شوند. تغییر در اندازه استخوان ها و در نتیجه کوتاه تر شدن قد می تواند زنگ خطری برای آگاه کردن شما از سطح تراکم استخوان تان باشد چون بعد از ۵۰ سالگی است که سر و کله پوکی استخوان کم کم پیدا می شود. بنابراین از انجام دادن تست های سنجش تراکم استخوان غافل نشوید چرا که انجام دادن این گونه تست ها شما را زودتر نسبت به بیماری تان آگاه می کند تا اندازه گیری تغییر قد.
    ۷) اگر دیابت دارید، هر روز وضعیت پاهایتان را بررسی کنید
    این بررسی باید شامل مشاهده دقیق پا از نظر وجود هرگونه تاول، زخم، پوسته پوسته شدگی، بریدگی، قارچ یا ضرب دیدگی باشد زیرا افرادی که دیابت دارند معمولا تخریب اعصاب پای شان خیلی سریع رخ می دهد و هرگونه زخم یا علایم دیگری که ذکر شد می توانند این روند تخریب را سریع تر کنند. بنابراین شما می توانید با بررسی شخصی پایتان در خانه و چک کردن منظم سطح قندخون تان از آسیب دیدگی اعصاب پاهای تان جلوگیری کنید.
    ۸) یک تست مردانه
    این واقعیتی انکارناپذیر است که زنان بیشتر از مردان به سلامت خود اهمیت می دهند و همین مردان بی توجه باید بدانند که تنها با چند روش ساده به راحتی می توانند در تشخیص زودهنگام سرطان بیضه به خودشان کمک زیادی کنند مانند تست های ساده ای که زنان برای تشخیص سرطان پستان روی خود انجام می دهند. شما آقای محترم! اگر هر ماه این سه کاری را که به شما می گوییم انجام دهید، می توانید کوچک ترین مشکلی که شما را در خطر ابتلا به سرطان بیضه قرار می دهد شناسایی کرده و در جهت درمان زودهنگام آن بکوشید:
    ▪ جلوی آیینه بایستید. وجود هرگونه برآمدگی و بادکردگی غیرطبیعی روی پوست دور و بر آلت تناسلی تان می تواند زنگ خطری باشد.
    ▪ به وسیله هر دو دست تان، بیضه هایتان را آزمایش کنید. به این صورت که انگشت سبابه و میانی تان را زیر و شست تان را روی بیضه قرار دهید. حالا بیضه تان را به وسیله انگشتان به حرکت درآورید. وقتی که این کار را انجام می دهید، نباید هیچ دردی را احساس کنید. وجود درد یعنی نیاز به مراجعه به پزشک. راستی! اگر یکی از بیضه هایتان کمی بزرگ تر از آن یکی به نظر رسید، نگران نباشید.
    ▪ اگر برآمدگی سفت و غیرطبیعی روی بیضه هایتان دیدید، بدون اتلاف وقت به یک متخصص ارولوژیست مراجعه کنید. این برآمدگی ممکن است فقط یک عفونت ساده باشد با یک درمان ساده تر، اما اگر شروع سرطان بیضه باشد، خیلی سریع و بدون علامت در بدن تان گسترش پیدا می کند، پس مراجعه به پزشک در مراحل اولیه عاقلانه ترین کار به نظر می رسد. فراموش نکنید که هر برآمدگی که با دست قابل لمس و حرکت باشد، نشانه سرطان نیست اما بررسی آن توسط یک پزشک می تواند خیال تان را راحت کند.
    ۹) تست «افتادن» را انجام دهید
    اگر شما به پوکی استخوان مبتلا باشید، به دردسر می افتید. اگر زمین بخورید، از پله ها به پایین پرتاب شوید یا پایتان پیچ بخورد، انجام دادن یک تست ساده شخصی برای اینکه مطمئن شوید به این بیماری مبتلا هستید یا نه بسیار برایتان مفید است. تست افتادن به این صورت است که شما باید یک پای تان را بالا بگیرید و بتوانید به راحتی روی پای دیگرتان به مدت ۱۲ ثانیه بدون از دست دادن تعادل و جلو و عقب رفتن بایستید. شما باید این تست را روی هر دو پای تان انجام دهید و اگر تا ۸۰ سال سن داشته باشید حداقل تا ۱۲ ثانیه دوام بیاورید. اگر نتوانستید تعادل تان را حفظ کنید یا در کمتر از ۱۲ ثانیه به زمین خوردید، حتما باید با یک پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کنید و از او بخواهید ورزش هایی برای تقویت استخوان ها و عضلات تان به شما معرفی کند.
    ۱۰) هر ۶ ماه یک بار فشارخون تان را کنترل کنید
    شما می توانید این کار را حتی با دستگاه های فشارسنج خانگی هم انجام دهید. فقط توجه داشته باشید که اگر رقم بالایی نمایش داده شد، باید یک روز صبر کنید و روز بعد دوباره فشارتان را بگیرید. اگر همان ارقام دوباره تکرار شدند، مراجعه به پزشک برای شما ضروری می شود.
    ۱۱) هر ۳ تا ۶ ماه یک بار ضربان نبض پاهایتان را بررسی کنید
    ۲ رگ ضربان دار در پاهایتان وجود دارد که شما قادر به پیدا کردن آنها هستید: یکی از آنها را می توانید در قسمت میانی روی پای تان بیابید و دیگری را درست داخل مچ پا، پایین قوزک.
    از این دو رگ، رگی که در زیر قوزک پای تان واقع شده است، به خاطر محل قرار گرفتن اش مهم تر است. پس سعی کنید آن را بیابید و ضربان نبض اش را چک کنید. اگر ضربان رگ ها ضعیف بود یا به سختی آن را پیدا کردید حتما با پزشک تان مشورت کنید، مخصوصا اگر پادرد هم دارید و دیابتی هم هستید.
    ۱۲) هر ۲ یا ۳ ماه یک بار پوست خود را بررسی کنید
    برای این کار کلیه لباس هایتان را از تن تان خارج کنید و از فرق سر تا نوک پای تان را از نظر وجود هر نوع خال، جوش یا تغییر در اندازه خال هایتان به دقت مورد ارزیابی قرار دهید. برای انجام این کار به یک آیینه قدی بزرگ هم احتیاج دارید. پوست سر و بین انگشت هایتان را هم از قلم نیندازید. بعد از بررسی ها اگر موارد نگران کننده ای مشاهده کردید که حتما با یک پزشک متخصص پوست و مو صحبت کنید. اگر در بدن تان خال های جدیدی مشاهده کردید، اول این ۴ تست را روی شان انجام دهید و اگر دیدید جواب همه مثبت بود، حتما به پزشک تان وجود آنها را اطلاع دهید:
    ▪ وقتی که با ناخن خال تان را از وسط به دو قسمت می کنید، دوباره به حالت اولیه برنگردد.
    ▪ لبه های خال تان ناهموار باشد.
    ▪ رنگ خال تان طبیعی نباشد.
    ▪ خال تان بیشتر از ۷ میلی متر قطر داشته باشد.
    ۱۳) مراقب ناخن هایتان باشید
    عدم رشد مناسب ناخن ها یا وجود هرگونه عفونت یا قارچ روی آنها باید سریعا به پزشک اطلاع داده شود.
    ۱۴) یک تست زنانه
    پستان های خود را از نظر وجود سرطان هر ماه بعد از عادت ماهیانه مورد بررسی قرار دهید. اگر هم که یائسه شده اید، اول هر ماه را برای انجام این آزمایش در نظر بگیرید. جامعه سرطان آمریکا این چند آزمایش و دستورالعمل خانگی را به همه خانم ها توصیه می کند:
    ▪ به پشت دراز بکشید و دست راست تان را زیر سرتان بگذارید.
    ▪ سه انگشت میانی دست چپ خود را دور تا دور پستان راست تان بکشید تا مطمئن شوید هیچ گونه برآمدگی غیرطبیعی یا توده ای در آن وجود ندارد. با حرکت دایره ای انگشتان می توانید کل بافت پستان را مورد بررسی قرار دهید.
    ▪ با ۳ انگشت خود، ۳ سطح پستان تان را مورد بررسی قرار دهید، یعنی انگشت سبابه را خیلی نرم روی بافت پستان بکشید تا برآمدگی های سطحی را حس کنید. انگشت میانی را کمی با فشارتر حرکت دهید تا وجود داشتن یا وجود نداشتن توده را در بخش های عمیق تر پستان حس کنید و انگشت کناری را هم با فشار زیاد حرکت دهید تا بتواند بهتر بافت نزدیک به قفسه سینه را حس کند.
    ▪ چرخش انگشتان را از بالا تا استخوان ترقوه و گردن و از پایین تا زیر جناغ سینه ادامه دهید.
    ▪ تمام این مراحل را با گذاشتن دست چپ زیر سر، به وسیله انگشتان دست راست تان روی پستان چپ تان هم امتحان کنید.
    ▪ در حالی که جلوی آیینه ایستاده اید، دستان تان را از پشت روی باسن تان قرار دهید طوری که کمی سینه تان به سمت جلو متمایل شود. حالا پستان هایتان را از نظر اندازه و شکل با هم مقایسه کنید. اگر مشکلی نداشته باشید، نباید در شکل و اندازه پستان هایتان تفاوت محسوسی دیده شود.
    ▪ در حالی که ایستاده اید، یکی از دستان تان را به سمت بالا ببرید و با دست دیگر زیر بغل تان را از نظر وجود هر گونه توده یا برآمدگی مورد آزمایش قرار دهید. این کار را در جهت مخالف هم تکرار کنید تا جای نگرانی برایتان باقی نماند. در صورت لمس هرگونه برآمدگی غیرطبیعی پزشک خود را در جریان بگذارید.
    ۱۵) حتما میزان توده بدنی یا همان BMI خود را بدانید
    این مقیاس چون رابطه مستقیمی با قد و وزن شما دارد، می تواند سالم و طبیعی بودن و یا نبودن وزن و در نتیجه سلامتی تان را نشان دهد. یک فرد سالم باید شاخص توده بدنی اش بین ۵/۱۸ تا ۹/۲۴ باشد. اگر BMI بین ۲۵ تا ۳۰ دارید، یعنی اینکه اضافه وزن و چاقی بلای جان تان شده است و شما در معرض خطر ابتلا به انواع بیماری ها و از دست دادن سلامت تان هستید. BMI بیشتر از ۳۰ هم که یعنی شما بیش از اندازه چاق هستید و اگر فکری به حال کم کردن وزن تان نکنید، حتما با مش

در حال نمایش 1 نوشته (از کل 1)
  • شما برای پاسخ به این موضوع باید وارد شوید.