در واقع، هدف اصلی از تولید ماست و دوغهای فلفلی، تنوع بخشیدن به بازار صنایع غذایی و تامین نظر مشتریهایی با سلیقهها و ذائقههای متفاوت است. در زمانهای گذشته ماست و دوغ را بیشتر با گیاهان سنتی مانند بابونه، شوید، نعناع و پونه طعمدار میکردند اما امروزه افزودن موادی مانند فلفل به لبنیات برای حضور در بازار رقابت جذب مشتری، چندان دور از انتظار نیست. البته ناگفته نماند که خود فلفل حاوی ترکیبهای ضدسرطانی است و از ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی هم پیشگیری میکند. معمولا ما ایرانیها از ابتدا هم ذائقه چندان تندی نداشتیم و بعید نیست که مردم ما طعم ماست و دوغ فلفلی را به خوبی و راحتی نپذیرند. یعنی بیشتر ما نمیتوانیم طعمهای خیلی تند را تحمل کنیم اما چنین طعمهایی در کشورهایی مانند هند یا مکزیک کاملا قابل پذیرش است. بهطور کلی، برای تولید لبنیات تند اعم از ماست و دوغ، از فلفلهای تند قرمز یا سبز استفاده میکنند و اگر کسی بتواند از این محصولات مصرف کند، از خاصیتهای آنتیاکسیدانی این لبنیات هم در کنار پروتئین و کلسیم آنها بهره برده است.