[s.samadi]

]
نکات جديدي که درمورد زنجبيل به اثبات رسيده است
آثار:
ضد تهوع، معرق، بادشکن، محرک گردش خون، ضد التهاب و ضدعفوني کننده.
زنجبيل، دارويي عالي براي مشکلات گوارشي مثل نفخ، تهوع، سوء هاضمه، عفونت‌هاي روده و بعضي انواع مسموميت‌غذايي است.
خاصيت محرک عرق و محرک گردش خون بودن سبب شده است تا با مصرف زنجبيل، خون به محيط برسد. به اين جهت زنجبيل، داروي خوبي براي سرمازدگي، بالا بودن فشارخون و تب است. مصرف زنجيل سبب جلوگيري از انباشت پلاکت مي‌شود و در نتيجه چاشني مناسبي است براي افرادي که مستعد لخته شدن خون و گرفتار شدن به حمله‌ي مغزي يا قلبي هستند.
مصرف زنجبيل در درمان ناخوشي بامدادي و بيماري سفر کاملاً مؤثر است.
اجزاي اصلي تشکيل دهنده
اسانس‌هاي فرار (بيزابولن، سينئول، فلاندرن، سيترال، بورنئول، سيترونلول، ژرانيال، لينالول، ليمونن، زينجي برول، زينجي برن، کامفن)، اولئورزين (جينجرول، شوگائول)، فنل (جينجئول، زينجرون)، آنزيم پروتئوليتيک (زينجي بائين)، ويتامين B6، ويتامين C، کلسيم، منيزيم، فسفر، پتاسيم، اسيدلينولئيک.
تندي زنجبيل به علت وجود جينجرول است که گروه الکلي اولئورزين زنجبيل مي‌باشد. عطر زنجبيل به علت وجود 1 تا 3 درصد اسانس فرار آن و حاصل وجود بيزابولن، زينجي برول مي‌باشد. منيزيم، کلسيم، فسفر در مجموع در ساخت استخوان، انقباض عضله و انتقال عصبي شرکت دارند. محتواي بالاي اين مواد معدني در زنجبيل، استفاده از آن را در رفع اسپاسم‌هاي عضله، افسردگي، افزايش فشارخون، ضعف عضلاني، تشنج، اغتشاش فکر، تغييرات شخصيتي، تهوع، فقدان هماهنگي و نابساماني‌هاي معده و روده سودمند ساخته است.
مقدار زياد پتاسيم موجود در زنجبيل سبب محافظت بدن در برابر شکنندگي استخوان، فلج، عقيمي، ضعف عضلاني، بي‌ميلي رواني و اغتشاش فکري، آسيب کليه و آسيب قلب شده است. افزون بر نقش پتاسيم در تنظيم فشارخون، مصرف زنجبيل سبب تنظيم ضربان قلب هم مي‌شود.
زنجبيل حاوي مقدار زيادي آنتي اکسيدان است. وجود آنتي‌اکسيدان در زنجبيل سبب پاکسازي راديکال‌هاي آزاد مي‌شود. اين امر به آن معنا است که زنجبيل داراي خواص ضد جهش و ضد التهاب است.
پژوهش
در يک بررسي، عصاره‌ي استوني زنجبيل به مقدار 100 ميلي‌گرم به ازاي هر کيلوگرم به صورت خوراکي به طور قابل توجه سبب وقفه‌ي پائين رفتن درجه حرارت بدن به علت مصرف سروتونين شد. مشخص شده است که عامل مؤثر در اين امر، شوگائول است. ثابت شده است شوگائول داراي اثر ضد نزله هم مي‌باشد.
اجزاي تشکيل دهنده‌ي زنجبيل که مزه‌ي تند و تيز دارند از تارهاي حسي ماده‌ي P آزاد مي‌کنند. آزاد شدن ماده‌ي P به نوبه‌ي خود سبب تحريک اعصاب کلينرژيک و هيستاميني شده که به ترتيب استيل کولين و هيستامين آزاد مي‌کنند و يا با فعال کردن گيرنده‌هاي M و H1 سبب ايجاد انقباض مستقيم ماهيچه‌ مي‌گردند. پيشنهاد شده است که پس از تحريک شدن با ماده‌ي P، گيرنده‌هاي M و H1 به طور موقت از کار مي‌افتند و با دارو نمي‌توان آنها را تحريک کرد و بنابراين، عصاره‌ي زنجبيل داراي آثار آنتي‌کلينرژيک و آنتي‌هيستاميني است. احتمالاً از طريق آثار مرکزي و محيطي آنتي‌کلينرژيک و آنتي‌هيستاميني، عصاره‌ي زنجبيل سبب تأثير بر بيماري سفر مي‌شود.

[نویسنده]

نوشته‌ها