[zahra jamshidi]

ر اساس بيانيه انجمن رژيم ‌شناسان آمريكا (ADA)، تغذيه انحصاري با شير مادر، در طول شش ماه اول زندگي و استفاده از تغذيه تكميلي به همراه شير مادر، حداقل تا پايان يك سالگي، الگويي ايده‌آل براي تغذيه شيرخواران است. مسأله شيردهي، يك استراتژي مهم در جهت كاهش ميزان ابتلا به انواع بيماري‌ها و نيز كاهش ميزان مرگ و مير در شيرخواران و مادران است. اين امر مي‌تواند در زمينه كنترل هزينه‌هاي بهداشتي نيز مؤثر واقع شود. بر اساس نتايج به‌دست آمده از مطالعات مختلف، مصرف شير مادر، با كاهش خطر عفونت‌هاي معده- روده‌اي، عفونت گوش مياني، بيماري‌هاي ريوي، انتروكوليت نكروزان، چاقي و پر فشاري خون، در دوران‌هاي بعدي زندگي كودكان، همراه است.

به علاوه محققان بر اين باورند كه شيردهي، در بهبود سلامت مادر نيز مؤثر است؛ به‌طور مثال، نتايج برخي تحقيقات حاكي از كاهش خطر بروز سرطان و افسردگي پس از زايمان در مادران شيرده است. بسياري از محققان اظهار مي‌دارند كه مصرف شير مادر، حداقل به مدت 4 هفته، خطر چاقي و ديابت متعاقب آن را كاهش مي‌دهد. مصرف شير مادر به ميزان كافي، مي‌تواند از ايجاد عفونت در سلول‌هاي پانكراس (سلول‌هايي كه مسؤول ساخت انسولين هستند) و در نتيجه، بروز ديابت نوع يك در دوران‌هاي بعدي زندگي شيرخواران مستعد از نظر ژنتيكي، جلوگيري مي‌كند. شير مادر از طريق مكانيسم‌هاي رفتاري و هورموني، قادر است اثرات بيولوژيك محافظتي در برابر ديابت، از خود اعمال كند. اين شير همچنين، با دارا بودن مواد بيواكتيو، تنظيم تعادل انرژي و ذخاير چربي را تحت تأثير قرار مي‌دهد. تركيب درشت مغذي‌هاي موجود در شير مادر (پروتئين، چربي و لاكتوز) نيز مي‌تواند پاسخ‌هاي هورموني را تحت تأثير قرار دهد. اين پاسخ‌ها به نوبه خود، در مسيرهاي متابوليكي مؤثر بر بروز چاقي، نقش دارند. لازم به ذكر است كه ميزان پروتئين موجود در شير مادر، كمتر از ميزان پروتئين موجود در انواع شير خشك و ساير فرمولا‌ها است. بر اساس تحقيقات صورت گرفته، مصرف پروتئين بالاتر در دوران كودكي، با BMI (نمايه توده بدني) بالاتر در دوران‌هاي بعدي همراه است. مصرف بيش از حد پروتئين موجود در شيرهاي مصنوعي مي‌تواند به ترشح انسولين و فاكتور رشد شبه انسوليني منجر شود. به‌طوري كه غلظت انسولين در پلاسماي شير خشك خواران، بيش از كودكان شير مادرخوار است. اين حالت مي‌تواند به افزايش رسوب چربي و تشكيل و رشد سلول‌هاي آديپوسيت (سلول‌هاي چربي) در بدن منجر شود. برخي محققين معتقدند كه سطح هورمون گرلين، دركودكاني كه از فرمولا استفاده مي‌كنند، بالاتر از كودكان شير مادرخوار است. از آنجايي كه گرلين، در ترشح انسولين و توليد بافت چربي بدن نقش دارد، سطح بالاي اين هورمون، مي‌تواند در وزن‌گيري بيشتر كودكاني كه از انواع شير خشك استفاده مي‌كنند، دخيل باشد.

[نویسنده]

نوشته‌ها