[z.yari]

زمان های قدیم در طب پزشکی چینی، موز به عنوان نرم کننده دستگاه گوارش و ریه ها مصرف می شد. همچنین برای درمان یبوست، زخم ها و سرفه های خشک توصیه می شد و در آن موقع موز را به صورت سوپ های غلیظ مصرف می کردند.
مصرف یک موز متوسط در روز از یبوست جلوگیری می کند و مانع از اختلال حواس در دوران پیری می شود. موز کال و نرسیده خاصیت قابض کنندگی و جمع کنندگی دارد که در درمان اسهال به کار گرفته می شود.
موز به عنوان منبع انرژی فاقد کلسترول به پایین نگه داشتن فشار خون کمک می کند. همچنین از بیماری های قلبی جلوگیری می کند و در تنظیم قند خون مؤثر است.
کربوهیدرات موجود در موز، سریعاً در دستگاه گوارش هضم و جذب شده و وارد خون می شود. این عمل باعث می شود ماهیچه هایی که در حال فعالیت هستند، سریعاً انرژی خود را تأمین کرده و شادابی و طراوت خود را به دست آورند.
کمبود پتاسیم می تواند باعث افسردگی و اختلال حواس شود. میوه ها، سبزیجات و انواع گوشت تازه منابع سرشار از پتاسیم هستند. از جمله منابع خوب آن: موز، آرد سویا، لوبیا سفید، عدس، اسفناج، آب پرتقال، طالبی، برگ چغندر و آلو است. به دلیل اینکه افراد مسن میوه و سبزی کمتری مصرف می کنند، در معرض کمبود پتاسیم و ابتلا به اختلال حواس هستند.
موزهای رسیده که حاوی پتاسیم بالایی می باشند و جویدن و هضم آن ها نیز آسان است، می توانند منبع خوبی برای تامین پتاسیم روزانه افراد سالمند باشند.
موز حاوی سدیم پایین و پتاسیم بالایی است. یک موز متوسط، 11 درصد نیاز روزانه پتاسیم بزرگسالان را تأمین می کند. برای داشتن فشارخون مناسب، مصرف کم نمک (سدیم) و مصرف زیاد منابع پتاسیم، کلسیم و منیزیم بسیار مفید است. لذا موز یک ماده غذایی مناسب برای افراد مبتلا به فشار خون بالا است؛ زیرا پتاسیم، دفع سدیم را از بدن تسریع می کند و باعث گشاد شدن رگ های خونی و کاهش فشار خون می شود.
موز می تواند از بروز بیماری های قلبی جلوگیری کند؛ زیرا پتاسیم موجود در موز از فعالیت رادیکال های آزاد مضر جلوگیری می کند. هم چنین مانع از تصلب و گرفتگی عروق می شود.
مواد مغذی موجود در صد گرم موز:
کالری: 95 کیلوکالری
کربوهیدرات: 23 گرم
فیبر: 1 گرم
پتاسیم: 400 میلی گرم
منیزیم: 34 میلی گرم
مس: 1/0 میلی گرم
ویتامین ث: 11 میلی گرم
اسید فولیک 14 میلی گرم
چربی: 3/0 گرم
_____________________________________________________________________________________
زهرا یاری، کارشناس ارشد تغذیه.

[نویسنده]

نوشته‌ها