به 10 بيمار که به صورت کلينيکي، داراي بيماري آلزايمر بودند (محدوه سني 54 تا 73 سال) 35 g/day از يک مخلوط که 53 درصد آن لستين بود، به صورت دو سو کور و متقاطع، براي دو هفته داده شد. بيماران تمرين حافظه را در طول دوره دريافت لستين و تمرين بدون اثر را درطول دوره دريافت دارونما انجام مي دادند. هيچ گونه مدرکي مبني بر اثردرماني لستين چه در طول 2 هفته مطالعه باليني و چه در طول مطالعات پي گيري بلند مدت تر، ديده نشد. اندازه گيري غير هجومي جريان خون منطقه اي مغز (nr CBF) به وسيله روش 133xe-inhalation و EEG هاي مکرر نيز نتوانستند اثرات درماني را نشان دهند. اين شاخص هاي آخر يک فرو افتادگي در عملکرد مغز در طول مدت مطالعه را نشان دادند، که اين يافته عوارض باليني مشاهده شده در 4 بيمار را نشان مي دهد. مطالعات پي گيري در مورد تمرين حافظه تحت وضعيت هاي دارو نما و لستين، مدارکي را نشان مي داد مبني بر اينکه مي تواند منجر به برخي بهبودهاي سريع در توانايي يادگيري ليست وار شود، ولي اين بهبودي در طولاني مدت پايدار باقي نماند.
