غذا و عشق به طرز غير قابل‌باوري با يکديگر در ارتباط هستند چرا که هورمون‌ها همان‌گونه که احساس ما را تحت‌تاثير قرار مي‌دهند ميل و اشتهايمان را هم تغيير مي‌دهند…
بررسي‌ها نشان داده تاثيراتي که يک رابطه دوستانه در روزهاي اول بر عادات غذايي ما مي‌گذارد بسيار بيشتر از زماني است که به ميانه خود مي‌رسد. مارينا فيشر، پروفسور روان‌شناسي از دانشگاه مري‌هاليفکس که مدت زيادي تمرکزش را روي پايه‌هاي تکاملي رفتار رمانتيک گذاشته در اين باره مي‌گويد: «غذا راهي براي نشان دادن مهارت‌هاي زن و مرد به همديگراست. پختن غذاي خوب، تهيه يک غذاي خوش‌آب و رنگ و خريد و رفتن به رستوران راهي براي جلب توجه طرف مقابل است.» کساني که در اول راه عشق هستند اکثرا ميل کمتري به خوردن غذا دارند چرا که در اين زمان هورمون‌هاي پاداش مثل هورمون نوراپي‌نفرين در بدن ترشح مي‌شود که احساس رضايت، پر انرژي بودن و قدرتمندي را در فرد به وجود مي‌آورد و ميزان اشتهايش را كاهش مي‌دهد. اما ترشح «هورمون عشق» هم مثل هر هورمون ديگري بعد از اينکه اوج گرفت پايين مي‌آيد تا جايي که در نمونه‌هاي عشاق بسياري، پس از يک دوره کاهش وزن شاهد افزايش وزن هستيم. در همين زمينه سال 2008 تحقيقي در دانشگاه کاروليناي شمالي انجام گرفت که نشان داد زناني که ازدواج مي‌کنند 2 برابر بيشتر از دختران مجرد در معرض چاقي و زناني که نامزد دارند63 درصد بيشتر از مجردها در معرض اضافه وزن هستند. درباره مردان هم اوضاع همين‌گونه بود و مردان متاهل 2 برابر بيشتر از مردان مجرد در معرض اضافه وزن بودند.
