اين نوع غذا خوردن بيشتر در ميان هندي‌ها، پاکستاني‌ها، گروهي از افغان‌ها و برخي از اعراب رايج است. هندوها عقيده جالبي براي توجيه غذا خوردن با دست دارند. در باورهاي آنها آمده است که هر انگشت دست راست، نمادي از نشانه‌هاي طبيعت است. مثلا انگشت شست نماد فضا، انگشت اشاره نماد هوا، انگشت مياني نماد آتش، انگشت کنار آن نماد آب و انگشت کوچک هم نماد زمين است. به عقيده هندوها انرژي غذا در تماس با انگشتان گرفته شده و سهل الهضم تر مي شود. غذا خوردن با دست در هند و پاکستان، تنها با دست راست انجام مي‌شود؛ حتي براي افراد چپ‌دست. هندي‌ها و پاکستاني‌ها اعتقاد دارند که دست راست، دست پاکي و دست چپ، دست آلودگي است. به همين دليل هيچ خوراکي و آشاميدني‌اي را هم با دست چپ جابجا نمي‌کنند.
مزايا: غذا خوردن با دست باعث مي‌شود پيش از رسيدن غذا به دهان، حرارتش با دست سنجيده شود و ضمنا باعث مي‌شود ماده غذايي پيش از ورود به دهان، کمي له و نرم شود. با اين کار، عمل جويدن و هضم غذا با سهولت بيشتري انجام مي‌شود. معمولا کساني که غذا را با دست مي‌خورند، ابتدا مقداري از آن را با هر 5 انگشت به صورتي منسجم درمي‌آورند و سپس لقمه را با 3 انگشت شست، اشاره و مياني بر دهان مي‌گذارند.
معايب: اگر دست‌ها و زير ناخن‌ها قبل از صرف غذا به خوبي شسته نشوند، ممکن است غذا خوردن با اين روش، باعث انتقال آلودگي‌هاي سطح دست و زير ناخن‌ها به بدن و ايجاد مسموميت و ناراحتي‌هاي گوارشي شود. ضمن اينکه غذا خوردن با دست با سرعت بيشتري انجام و لقمه‌هاي بزرگ‌تري هم به دهان وارد مي‌شوند. با اين حساب، پيام سيري ديرتر به مغز مي‌رسد و افرادي که به غذا خوردن با اين روش عادت دارند، هميشه از اضافه وزن و چاقي رنج مي‌برند.
منبع:eating order
