کمبود روي به معنی ناکافی بودن مقادير عنصر روی در سلول های بدن، بر عملکرد غدد تناسلی مردانه، کبد و عضلات و ساختار استخوان ها، دندان ها، مو و پوست تاثير نامطلوب می گذارد.
عنصر روي جزئي حياتي در ساختار بسياري از آنزيم هايي است که واکنش هاي شيميايي لازم براي فعاليت طبيعي بدن از جمله عملکرد سيستم ايمني بدن و ترميم پوست را تسهيل مي کند.
هر فردي در هر گروه سني ممکن است با مشکل کمبود روي مواجه شود اما کودکان در دوران رشد سريع، بيشتر با کمبود اين عنصر حياتي مواجه مي شوند.
شايع ترين علائم کمبود روي در بدن شامل کم اشتهايي، رشد کم ، احساس مزه يا بوي نامطبوع و کاهش حس چشايي و بويايي ، کاهش ميل جنسي، تيره شدن پوست سراسر بدن، آسيب موها و تغيير شکل ناخن ها هستند.
مصرف بيش از حد موادي که به روي متصل شده و مانع جذب آن در لوله گوارش مي شوند، عامل مهمي در کاهش ميزان اين عنصر در بدن است. اين مواد شامل کلسيم ، ويتامين د، رژيم غذاي پرفيبر و آنزيم فيتات موجود در نان سبوس دار هستند.
عواملي که موجب افزايش خطر کمبود روي در بدن مي شوند شامل مصرف الکل ، استفاده از داروهاي افزايش دهنده دفع روي ، بارداري، ديابت قندي ، بيماري کليوي يا سيروز کبدي و سوختگي هستند.
بهترين منابع غذايي حاوي عنصر روي شامل غذاهاي حيواني مانند گوشت‌هاي كاملا لخم و بدون چربي، گوشت مرغ، ماهي و گوشت اعضاي حيوانات هستند.
