[e.amini]

هرچند کمبود ویتامین‌های B1، B2، B6 و نیاسین همگی می‌توانند موجب ضعف و بی‌حالی شوند، کمبود «حاشیه‌ای» ویتامین B12 بسیار شایع‌تر است و اهمیت خاصی دارد. منظور از کمبود حاشیه‌ای حالتی است که در آن کمبود به آن شدتی نیست که موجب علائم بالینی واضح شود نتیجه آن که اولاً تشخیص آن دشوار است و ثانیاً ممکن است اختلالات خفیف کارکردی و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها و دیگر تنیدگی (استرس)ها وجود داشته باشد. در این حال ممکن است بیمار تنها از بی‌خوابی، تحریک پذیری، عدم تمرکز و سرانجام ضعف و بی‌حالی شکایت داشته باشد.

ویتامین B12 یکی از مواد مغذی است که در تقسیم یاخته‌ای دخالت دارد و با توجه به سرعت بالای تقسیم یاخته‌ای در مغز استخوان، وجود آن برای خون‌سازی طبیعی ضروری است. این ویتامین در کارکرد اعصاب نیز نقش دارد و از این رو کمبود آن ممکن است سبب احساس سوزن سوزن شدن نوک انگشتان، عدم تعادل، از دست دادن حافظه، ضعف و بی‌حالی و نهایتاً آسیب جدی عصبی شود. در کمبودهای حاشیه‌ای این ویتامین، ممکن است تنها علائم غیراختصاصی نظیر کاهش توان و ضعف وجود داشته باشد.

کمبود B12 به ویژه نزد سالمندان شایع‌تر است چراکه با افزایش سن، مخاط معده به تدریج تحلیل می‌رود و همین مسئله ممکن است موجب کاهش جذب ویتامین B12 شود. فرایند جذب ویتامین B12 بسیار پیچیده و حقیقتاً یکی از معجزات آفرینش است (اما به راستی کجای آفرینش اعجاز نیست؟!). تنها همینقدر بگویم که جذب این ویتامین که روزانه تنها حدود دو سه میکروگرم (یعنی میلیونیوم گرم!!!) مورد نیاز است، محتاج وجود پروتئینی است که توسط مخاط معدی ترشح می‌شود.

در گذشته که ماهیت این ماده ناشناخته بود، نام «عامل یا فاکتور درونی» را بر آن گذاردند ولی بعدها که خصوصیات آن کاملاً شناخته شد، این نام همچنان بر روی آن ماند. بنابراین با تحلیل مخاط معدی در سالمندی، از ترشح عامل درونی و به تبع آن جذب ویتامین B12 نیز کاسته می‌شود. این ویتامین و اسیدفولیک از این نظر منحصر به فردند که برخلاف سایر ویتامین‌های محلول در آب، در کبد ذخیره می‌شوند.

برآورد شده است که ذخیره کبدی ویتامین B12 برای 4 تا 6 سال کفایت می‌کند! نکته درخور توجه دیگر اینکه این ویتامین، منبع غذایی گیاهی ندارد و منحصراً در منابع غذایی جانوری یافت می‌شود. نتیجه آنکه گیاه‌خواران مطلق (یعنی آنان که نه تنها گوشت بلکه شیر، تخم‌مرغ و لبنیات هم نمی‌خورند) در معرض خطر کمبود این ویتامین هستند.

با توجه به هزینه نسبتاً بالای منابع غذایی جانوری، نوسانات اقتصادی و کاهش قدرت خرید مردم و به ویژه در سالمندانی که بازنشسته و مستمری بگیرند طبعاً موجب کاهش سهم این دسته از مواد غذایی در سفره ایشان خواهد شد مضاف بر اینکه بسیاری از سالمندان ممکن است تنها زندگی کنند و آنگونه که باید مراقب ترکیب و مقدار غذای دریافتی خود نباشند. کمبود ویتامین B12، در صورت عدم درمان ممکن است به فقدان حافظه و آسیب‌های عصبی ماندگار منجر شود. انواع گوشت، جگر، تخم‌مرغ و لبنیات به ویژه پنیر از منابع خوب این ویتامین هستند.

[نویسنده]

نوشته‌ها