[m.abolfathi]

گه هیچ کدوم از مشتقات سبد سبزی رو دوست ندارید، اقلا ریحون بخورید. گیاه خوشبو و لطیف ریحان یه آرام بخش قوی برای اعصاب و مسکن شدیدترین دردهاست. خصوصا اگه این دردها منشا عصبی داشته باشن خوردن سبزی تازه، نوشیدن دم‌نوش و حتی بو کردن اسانس ریحان مثل آب سردی آتش درد رو خاموش می‌کنه.
کسایی که ریحان رو تو رژیم غذایی‌شون گنجوندن قلب سالمی دارن. اونا به ندرت توی دهن‌شون آف و بیماری‌های عفونی می‌شن و اگه هر باکتری و میکروبی جایی واسه خودش تو دهن باز کنه، ریحان مثل یه ارتش خشمگین بهش حمله می‌کنه و اونو از بین می‌بره. برای همین کسایی که ریخون می‌خورن دهان خوشبویی دارن. ریحان مثل یه دئودرانت طبیعی بوی ناشی از پیاز و سیر رو هم از دهن می‌بره.
خوردن ریحون برای کسایی که بیش از حد طبیعی مریض می‌شن حیاتیه. ریحان خاصیتی داره که موجب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شه.
ریحان از پیری و مرگ زودرس سلول‌ها و رشد غیرطبیعی‌شون که منجر به سرطان می‌شه پیشگیری می‌کنه.
این سبزی پر خاصیت از لحظه‌ای که وارد دهن می‌شه تا وقتی دفع بشه کل سیستم گوارش رو پاکسازی و تقویت می‌کنه.
ریحان دوست خوب مادران شیرده هم هست، چون شیر مادر رو زیاد می‌کنه.
مصرف این سبزی معطر که به رنگ سبز یا ارغوانی تو بازار پیدا می‌شه برای ناراحتی‌های کلیه و دفع سنگ کلیه مفیده.
تاثیر این سبزی تو هضم غذا و عطر دل‌پذیرش باعث شده که خیلی از آشپزها تو طبخ غذایی گوشتی از ریحون استفاده کنن. بی‌دلیل نیست که ریحون رو به عنوان سبزی کنار کباب کوبیده می‌شناسیم.
ریحان رو با هر غذایی می‌شه خورد و اگه گوشت مرغ، ماهی یا قرمز رو چند ساعت قبل از استفاده تو چند گرم ریحون خرد شده بخوابونید، بوی بد گوشت رو از بین می‌برید.
ویتامین‌های C,B, A , k و مواد معدنی آهن و کلسیم از جمله مواد مغذی ریحون هستن تا این سبزی تو لیست پر خاصیت‌ترین خوراکی‌های جهان جای خوبی برای خودش دست و پا کنه.

[نویسنده]

نوشته‌ها