فاکتورهای رژیمی روی انواع سرطانها اثر می گذارند. به عنوان مثال:
• افراد الکلی بیشتر به سرطانهای مری ، پانکراس و سرطان سینه مبتلا می شوند. الکل در زنان سطح استروژن را بالا می برد که ، ممکن است از این طریق در پیشرفت انواع خاصی از سرطان سینه مؤثر باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد الکل روی کاروتنوئیدهای سرم ، تأثیرات منفی می گذارد. در افراد الکلی غلظت ویتامین E و سلنیوم در پلاسما پائین است. بنابراین الکل با از بین بردن مواد پیشگیری کننده از سرطان ، می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
•چای سبز چینی ، بالقوه خاصیت ضد سرطانی دارد. به طور کلی پلی فنلها به عنوان آنتی اکسیدان در نظر گرفتـه می شود. و این پلی فنلها تشکیل تومور و رشد آنرا مهار می کنند. البته این خاصیت در حیوانات بررسی شده است. این ترکیبات مانع از فعالسازی متابولیکی کارسینوژنهای رژیم غذایی می شوند. بعضی مطالعات نشان داده اند که مصرف چای سبز ، سرطان مری را کاهش داده است.
•افزایش مصرف کلسترول باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان می شود.
•افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات ، خطر ابتلا به سرطان را کاهـــــش می دهند.
•رژیمهای غنی از فرآورده های حیوانی مانند گوشت قرمز ، تخم مرغ و فرآورده های لبنی می توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهند.
•لیکوپن (کاروتنوئید موجود در گوجه فرنگی) از بروز سرطان پروستات جلوگیری می کند. با دریافت مقادیر زیادی ویتامین C می توان از سرطان غدد بزاقی جلوگیری کرد (>2oo mg / day) .
•مصرف گوشتهای سرخ شده خطر بروز سرطان کلیه را تا 60% افزایش می دهد.
به طور کلی 35% از کل مرگ و میرهای ناشی از سرطان را می توان به رژیم غذایی نامناسب نسبت داد.
