در روزه‌داري طولاني از ميزان ترشحات معده کاسته شده و حرکات مجراي گوارش هر 2 ساعت يک بار اتفاق مي‌افتند. کيسه صفرا نيز هر 4 ساعت، يک تا سه بار محتويات خود را تخليه مي‌کند که از ميزان انقباضات آن در شرايط معمول کمتر است؛ هم‌چنين بروز کله‌سيستيت حاد نيز با روزه‌داري در ماه رمضان تشديد نمي‌شود. تاثيرات روزه ماه رمضان بر اعمال گوارشي هم‌چنان نيازمند بررسي است.
برخي مطالعات حاکي از بروز عوارض زخم‌هاي گوارشي در بيماران روزه‌دار بوده‌اند و نشان داده شده است که درمان با مهارکننده‌هاي پمپ پروتون در بيماران مبتلا به زخم دوازدهه در افراد روزه‌دار و غير‌روزه‌دار به يک اندازه موثر مي‌باشد.
نکات و توصيه‌ها
بيماران با زخم‌هاي پپتيک عارضه‌دار را مي‌توان از روزه گرفتن باز داشت. ولي بيماران بدون علامت مي‌توانند اقدام به روزه گرفتن کنند و در صورتي که افزايش اسيديته معده هم‌چنان وجود داشت، از سايمتيدين، رانيتيدين و يا مقادير کم مهارکننده‌هاي پمپ پروتون همراه با افطار (وعده پس از غروب آفتاب) و سحري استفاده نمايند. روزه‌داري مي‌تواند براي بيماران با کوليت اسپاستيک و ساير بيماري‌هاي حرکتي روده مفيد باشد.
